Masters of war
Aan jullie Heren van de Oorlog
aan jullie die alle kanonnen maken
aan jullie die de vliegtuigen des doods maken
aan jullie die de grote bommen maken
aan jullie die zich verschuilen achter facades
aan jullie die zich verschuilen achter je bureau
ik wil jullie even laten weten
ik zie door jullie maskers heen.
Aan jullie die niets anders doen
dan bouwen voor vernietiging
je speelt met mijn wereld
alsof het jouw speeltje is
Je duwt een geweer in mijn hand
en je ontwijkt mijn blik
en je draait je om en rent weg
als de snelle kogels fluiten
Zoals de aloude Judas
lieg je en bedrieg je
Dat men een wereldoorlog kan winnen
wil je mij doen geloven
Maar ik zie door je heen
en ik kijk door je hoofd
zoals ik kijk door het water
dat loopt door de goot
Je monteert de trekker
die anderen moeten overhalen
dan kijk je rustig toe
hoe het dodental oploopt
je verstopt je in je villa
terwijl het bloed van jonge mannen
uit hun lichaam stroomt
en verdwijnt in de grond
Je hebt de grootste angst gezaaid
die ooit kan worden gezaaid
de angst om kinderen
op deze wereld te zetten
en voor het bedreigen van
mijn ongeboren kind zonder naam
je bent niet waard
het bloed dat door je aderen stroomt
Wat weet ik nou
om buiten mijn beurt te praten
misschien zeg je dat ik nog jong ben
misschien zeg je dat ik onervaren ben
maar er is één ding dat ik weet
hoewel ik jonger ben dan jij
zelfs Jezus zou nooit hebben
vergeven wat jij nu doet
Mag ik je één vraag stellen
smaakt je geld je zo goed
zal het je vergeving kunnen kopen
denk je dat het zou kunnen
ik denk dat je zal merken
als de dood zijn tol komt eisen
dat al het geld dat je hebt verdiend
nooit je ziel terug kan kopen
En ik hoop dat je sterft
en dat die dag snel komt
dan zal ik je kist volgen
in de bleke namiddag
en ik kijk hoe men je neerlaat
in je diepe groeve
en ik blijf staan boven je graf
tot ik er van zeker ben dat je dood bent”Blowin’ In The Wind”
Before you call him a man?
How many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand?
Yes, and how many times must the cannon balls fly
Before they’re forever banned?The answer, my friend, is blowin’ in the wind
The answer is blowin’ in the wind.Yes, and how many years can a mountain exist
Before it is washed to the sea?
Yes, and how many years can some people exist
Before they’re allowed to be free?
Yes, and how many times can a man turn his head
And pretend that he just doesn’t see?
The answer, my friend, is blowin’ in the wind
The answer is blowin’ in the wind.
Yes, and how many times must a man look up
Before he can see the sky?
Yes, and how many ears must one man have
Before he can hear people cry?
Yes, and how many deaths will it take ’til he knows
That too many people have died?
The answer, my friend, is blowin’ in the wind
The answer is blowin’ in the wind.
“Visions Of Johanna”
We sit here stranded, though we’re all doing our best to deny it
And Louise holds a handful of rain, tempting you to defy it
Lights flicker from the opposite loft
In this room the heat pipes just cough
The country music station plays soft
But there’s nothing really nothing to turn off
Just Louise and her lover so entwined
And these visions of Johanna that conquer my mind.In the empty lot where the ladies play blindman’s bluff with the key chain
And the all-night girls they whisper of escapades out on the D-train
We can hear the night watchman click his flashlight
Ask himself if it’s him or them that’s really insane
Louise she’s all right she’s just near
She’s delicate and seems like the mirror
But she just makes it all too concise and too clear
That Johanna’s not here
The ghost of electricity howls in the bones of her face
Where these visions of Johanna have now taken my place.Now, little boy lost, he takes himself so seriously
He brags of his misery, he likes to live dangerously
And when bringing her name up
He speaks of a farewell kiss to me
He’s sure got a lotta gall to be so useless and all
Muttering small talk at the wall while I’m in the hall
Oh, how can I explain ?
It’s so hard to get on
And these visions of Johanna they kept me up past the dawn.
Inside the museums, Infinity goes up on trial
Voices echo this is what salvation must be like after a while
But Mona Lisa musta had the highway blues
You can tell by the way she smiles
See the primitive wallflower frieze
When the jelly-faced women all sneeze
Hear the one with the mustache say, “Jeeze
I can’t find my knees.”
Oh, jewels and binoculars hang from the head of the mule
But these visions of Johanna, they make it all seem so cruel.
The peddler now speaks to the countess who’s pretending to care for him
Saying, “Name me someone that’s not a parasite and I’ll go out and say a prayer for him.”
But like Louise always says
“Ya can’t look at much, can ya man.”
As she, herself prepares for him
And Madonna, she still has not showed
We see this empty cage now corrode
Where her cape of the stage once had flowed
The fiddler, he now steps to the road
He writes everything’s been returned which was owed
On the back of the fish truck that loads
While my conscience explodes
The harmonicas play the skeleton keys and the rain
And these visions of Johanna are now all that remain.
And it’s been the ruin of many a poor girl and me, oh God, I’m one.My mother was a tailor, she sewed these new blue jeans
My sweetheart was a gambler, Lord, down in New Orleans.Now the only thing a gambler needs is a suitcase and a trunk
And the only time when he’s satisfied is when he’s on a drunk.
He fills his glasses up to the brim and he’ll pass the cards around
And the only pleasure he gets out of life is rambling from town to town.
Oh tell my baby sister not to do what I have done
But shun that house in New Orleans they call the rising sun.
Well with one foot on the platform and the other foot on the train
I’m going back to New Orleans to wear that ball and chain.
I’m going back to New Orleans, my race is almost run.
I’m going back to end my life down in the rising sun.
There is a house in New Orleans they call the rising sun
And it’s been the ruin of many a poor girl and me, oh God, I’m one.
And where have you been my darling young one?
I’ve stumbled on the side of twelve misty mountains
I’ve walked and I’ve crawled on six crooked highways
I’ve stepped in the middle of seven sad forests
I’ve been out in front of a dozen dead oceans
I’ve been ten thousand miles in the mouth of a graveyard
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, and it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall.Oh, what did you see, my blue eyed son?
And what did you see, my darling young one?
I saw a newborn baby with wild wolves all around it
I saw a highway of diamonds with nobody on it
I saw a black branch with blood that kept drippin’
I saw a room full of men with their hammers a-bleedin’
I saw a white ladder all covered with water
I saw ten thousand talkers whose tongues were all broken
I saw guns and sharp swords in the hands of young children
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, and it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall.And what did you hear, my blue-eyed son?
And what did you hear, my darling young one?
I heard the sound of a thunder that roared out a warnin’
I heard the roar of a wave that could drown the whole world
I heard one hundred drummers whose hands were a-blazin’
I heard ten thousand whisperin’ and nobody listenin’
I heard one person starve, I heard many people laughin’
Heard the song of a poet who died in the gutter
Heard the sound of a clown who cried in the alley
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard
And it’s a hard rain’s a-gonna fall.
Oh, what did you meet my blue-eyed son ?
Who did you meet, my darling young one?
I met a young child beside a dead pony
I met a white man who walked a black dog
I met a young woman whose body was burning
I met a young girl, she gave me a rainbow
I met one man who was wounded in love
I met another man who was wounded in hatred
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard
And it’s a hard rain’s a-gonna fall.
And what’ll you do now, my blue-eyed son?
And what’ll you do now my darling young one?
I’m a-goin’ back out ‘fore the rain starts a-fallin’
I’ll walk to the depths of the deepest black forest
Where the people are a many and their hands are all empty
Where the pellets of poison are flooding their waters
Where the home in the valley meets the damp dirty prison
And the executioner’s face is always well hidden
Where hunger is ugly, where souls are forgotten
Where black is the color, where none is the number
And I’ll tell and speak it and think it and breathe it
And reflect from the mountain so all souls can see it
And I’ll stand on the ocean until I start sinkin’
But I’ll know my song well before I start singing
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, and it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall.
Mr. Tambourine Man
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
Ik ben niet moe, en er is geen plek waar ik heen ga
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen
Ondanks dat ik weet dat het avondimperium veranderd is in zand
Verdwenen uit mijn hand
Laat me blind achter, maar nog steeds slaap ik niet
Mijn vermoeidheid verwondert me, ik ben gebrandmerkt op mijn voeten
Ik heb niemand die ik kan ontmoeten
En de oude lege straten zijn te dood om te dromen
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
Ik ben niet moe, en er is geen plek waar ik heen ga
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen
Neem me mee op reis op je magisch deinend schip
Mijn zintuigen zijn naakt, mijn handen kunnen geen grip voelen
Mijn tenen zijn te doof om te stappen, wachten alleen voor de hakken van mijn laarzen
Om rond te dwalen
Ik ben er klaar voor om overal heen te gaan, ik ben klaar om te verdwijnen
In mijn eigen parade, spreek je dansspreuk over me uit
Ik beloof dat ik het zal ondergaan
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
Ik ben niet moet, en er is geen plek waar ik heen ga
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen
Ondanks dat je gelach hoort, draaiend, gek dansend voor de zon
Het is niet op iemand gericht, ik ga gewoon rennend op de vlucht
En behalve de lucht zijn er geen hekken
En als je vaag de sporen hoort van de dansende rijmen
Voor jouw tamboerijn in de tijd, is het enkel een clown in vodden die achtergelaten is
Ik zou er geen aandacht aan schenken, het is gewoon de schaduw
Die je ziet, welke hij achterna gaat
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
Ik ben niet moet, en er is geen plek waar ik heen ga
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen
Laat me dan verdwijnen door rookringen van mijn gedachten,
Door de mistige ruines van de tijd, ver weg van de bevroren bladeren
De spokende, bange bomen, naar het winderige strand
Ver weg van de draaiende tak van gekke zorgen
Ja, om te dansen onder de diamanten hemel met een hand vrij om te zwaaien
Silhouet vormend in de zee, omringd door het circuszand
Met al mijn herinneringen en het lot, gedreven diep onder de golven
Laat me vandaag tot morgen vergeten
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
Ik ben niet moet, en er is geen plek waar ik heen ga
Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij
In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen
