Nieuwe regels, nieuwe valkuilen

Een van de redenen dat Amerikanen enorme schulden maken op hun credit cards is de beperkte wetgeving die er in het land bestaat om consumenten met schulden te beschermen. De belangrijkste manier waarop een creditcardmaatschappij winst maakt is wanneer klanten de tekorten op hun kaart niet snel genoeg afbetalen. Dat kost je rente. Dat is in Europa zo, maar het rentetarief is hier aan een wettelijk maximum gebonden. In de VS ligt dat toch heel anders. Dankzij onbegrijpelijke kleine lettertjes in de contracten hebben maatschappijen het recht om de rentes met soms tientallen procenten te verhogen zodra er een tekort ontstaat. Is dat tekort (inclusief rente!) de volgende maand niet afbetaald? Zonder waarschuwing nog een keer 20 procent erbij. Mensen die door deze regels snel in de schulden komen krijgen vaak de aanbieding een nieuwe creditcard te nemen zodat ze tijdelijk van hun schuld afzijn. En dan begint het allemaal weer opnieuw en lopen je schulden exponentieel op. Aan deze manier van zaken doen komt nu een einde. Maatschappijen moeten hun klanten van tevoren vertellen hoe snel zo met een maandelijks afgesproken bedrag hun schuld kunnen afbetalen. En bij achterstanden heeft de hogere rente alleen effect op nieuwe schulden, niet op het bestaande tekort. Opzich een goede stap voorwaarts richting gedegen wetgeving. Deze maatregelen kosten de maatschappijen zeker 12 miljard aan winst per jaar. Maar met nieuwe wetgeving komen er ook nieuwe valkuilen, schrijft The Wall Street Journal. Nieuwe heffingen, hogere transactiekosten en slimme trucjes. Het aanbod van Citigroup bijvoorbeeld. 10 procent korting op je rente als je op tijd betaalt, maar ineens een rente van 29 procent als je ook maar iets te laat bent. De nieuwe wetgeving is ook een flinke klap voor de grote en kleinere banken, die toch al een loodzware tijd meemaken.

Bron(nen): The Wall Street Journal