Bundesbank is tegen een Europees Monetair Fonds

Bondskanselier Angela Merkel heeft wel oren naar de oprichting van een Europees Monetair Fonds (EMF), naar analogie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), dat landen die in grote financiële problemen zijn gekomen te hulp moet schieten. Griekenland zou naar het IMF moeten gaan, maar de Bondsregering heeft daar bedenkingen bij en ziet het liefst dat de eurozone in eigen huis orde op zaken stelt. Als dat niet gebeurt, vreest zij verdere speculatieve aanvallen van de financiële markten tegen de euro. Tegenstander van de oprichting van zo'n EMF is de Bundesbank. De Bundesbank wordt altijd van het predikaat 'machtig' voorzien, en dat was zij ook zeker toen de D-mark nog bestond. Maar sinds de Duitse eenwording is de macht van de politiek onafhankelijke Bundesbank tanende. Helmut Kohl trotseerde twee keer de bezwaren van de Bundesbank: in 1990 bij de Duitse monetaire eenwording, toen tegen de zin van de centrale bankiers in Frankfurt een wisselkoersverhouding van een Ostmark tegen een Westmark werd afgesproken (de nekslag voor de economie van de voormalige DDR), en een jaar later, toen in Maastricht tot de vorming van een Europese muntunie en het opgeven van de D-mark werd besloten. Sindsdien laat de Bundesbank nog wel van zich horen (zij houdt strikt vast aan het streven naar prijsstabiliteit en maakt zich altijd sterk voor handhaving van het Stabiliteitspact), maar ook in de Griekse kwestie en de plannen tot oprichting van een EMF zullen politieke overwegingen de doorslag geven. Tegen de eigen Duitse politici legt de Bundesbank het af.

Bron(nen): Frankfurter Allgemeine Zeitung