Bent u ook weleens een tikkeltje wantrouwend als een wijnschrijver u vertelt welke verrukkelijke flessen hij nou weer mocht proeven?
De mooie zinnen staan als wijnranken naast elkaar en steeds opnieuw steekt de recensent zijn neus in een voortreffelijke fles die hij mocht proeven op een ver landgoed, reis- en verblijfkosten gelukkig geheel voor rekening van de importeur die hem het reisje aanbood.
Enige tijd geleden vond de ontmaskering van Rober Parker plaats, de 'grootste' wijnkenner ter wereld, zie de 3de link. Zijn faam was groot, maar ook hij bediende zich van de truukjes die zo gangbaar zijn bij zijn talentloze collega's en de lezer kan maar beter niet op zijn oordeel afgaan. En in november 2009 maakte The Wall Street Journal de kachel aan met zogenaamde wijnkenners. Conclusie: de wijndeskundigen weten zo goed als niets. Een hoogleraar in de statistiek (en amateur-wijnmaker) was verbaasd over het feit dat de uitkomsten van wijn-competities elkaar zo vaak tegenspraken en dat ging hij eens even tot de bodem uitzoeken - zie de 2de link. Wj willen hier niet suggeren dat deze tak van journalistiek wordt bevolkt door alleen slechte mensen; meer waarschijnlijk lijkt ons dat het doorgronden en benoemen van een duizelingwekkende hoeveelheid smaaknuances maar aan de enkeling is gegeven. Nu lezen we vandaag dat 2009 een voortreffelijk wijnjaar is. De wijnschrijver van de Neue Zuercher Zeitung prijst de Bordeaux-wijnen van 2009 aan en legt uit waarom de wijnen van deze jaargang zeer bijzonder zijn en vele voorgaande jaren in de vergetelheid zullen verdringen.
Bluf? Kletskoek? Grootspraak? Wij denken van niet en zijn voor eenmaal aangenaam getroffen door het zakelijke, bijna exacte betoog van Philipp Schwander die wekelijks het wijnhoekje van de krant uit Zwitserland vult. Maar oordeelt u zelf (eerste link).
De mooie zinnen staan als wijnranken naast elkaar en steeds opnieuw steekt de recensent zijn neus in een voortreffelijke fles die hij mocht proeven op een ver landgoed, reis- en verblijfkosten gelukkig geheel voor rekening van de importeur die hem het reisje aanbood.
Enige tijd geleden vond de ontmaskering van Rober Parker plaats, de 'grootste' wijnkenner ter wereld, zie de 3de link. Zijn faam was groot, maar ook hij bediende zich van de truukjes die zo gangbaar zijn bij zijn talentloze collega's en de lezer kan maar beter niet op zijn oordeel afgaan. En in november 2009 maakte The Wall Street Journal de kachel aan met zogenaamde wijnkenners. Conclusie: de wijndeskundigen weten zo goed als niets. Een hoogleraar in de statistiek (en amateur-wijnmaker) was verbaasd over het feit dat de uitkomsten van wijn-competities elkaar zo vaak tegenspraken en dat ging hij eens even tot de bodem uitzoeken - zie de 2de link. Wj willen hier niet suggeren dat deze tak van journalistiek wordt bevolkt door alleen slechte mensen; meer waarschijnlijk lijkt ons dat het doorgronden en benoemen van een duizelingwekkende hoeveelheid smaaknuances maar aan de enkeling is gegeven. Nu lezen we vandaag dat 2009 een voortreffelijk wijnjaar is. De wijnschrijver van de Neue Zuercher Zeitung prijst de Bordeaux-wijnen van 2009 aan en legt uit waarom de wijnen van deze jaargang zeer bijzonder zijn en vele voorgaande jaren in de vergetelheid zullen verdringen.
Bluf? Kletskoek? Grootspraak? Wij denken van niet en zijn voor eenmaal aangenaam getroffen door het zakelijke, bijna exacte betoog van Philipp Schwander die wekelijks het wijnhoekje van de krant uit Zwitserland vult. Maar oordeelt u zelf (eerste link).
POPULAIR NIEUWS
De wetenschap achter flirten: 7 tips om met zelfvertrouwen en succes te flirten
Yeşilgöz geërgerd over tweet Wilders: 'dit moet echt ophouden'
Christine van Yentl en de Boer onwel op podium en afgevoerd naar ziekenhuis: 'Wat een schrik!'
Zijn Manchester City-fans schuldig aan hun eigen CL-uitschakeling? “Het is een schande”
Maaltijdbezorger (29) zwaar mishandeld met hamer in Almere: Politie zoekt getuigen
