Ontmoeting met Dr Doom

Wekelijks gaat de Financial Times voor het weekend supplement met iemand van faam aan tafel, dit keer is dat Nouriel Roubini, 51, de beroemde zwartkijker over de wereldwijde economieën. Nog maar 3 jaar geleden schreef hij keurige boeken over zijn vakgebied en deed anoniem zijn werk. Maar toen kwam de bankencrisis. En herinnerden sommigen zich opeens dat Roubini al tijden waarschuwde voor de precaire positie van het bankwezen. En hingen politici, journalisten en eigenlijk iedereen plotsklaps  aan zijn lippen om te horen hoe het verder moest. Inmiddels moet een instelling heel veel geld neertellen om advies in te winnen bij Roubini Global Economics. Opvallend, schrijft de Financial Times, hoe hij op de afspraak met ongepoetste schoenen in het Soho Grand Hotel in New York binnenstapt en ook verder nogal informeel gekleed gaat; blijkbaar is zijn faam zo groot dat de strenge codes van de financiële wereld voor hem niet gelden.
Over zijn nieuw verworven roem zegt hij het volgende: "Celebrity is just noise." Dat hij zich al jarenlang verdiepte in economische kwesties, lijkt tot zijn verbazing helemaal niet te gelden als je opeens een ster bent.
Hij is in 1959 in Istanbul geboren uit joods-Perzische ouders, groeide op in Iran, leefde daarn ajarenlang in Italie waar hij naar de universiteit ging en vervolgde zijn studie aan Harvard. Daarna ging hij aan de slag bij het IMF, de Federal Reserve en de Wereldbank alvorens hij zijn eigen consultancy-praktijk begon. In sommige toespraken begon hij enkele jaren geleden van leer te trekken tegen de gangbare financiële praktijken en nog op het World Economic Forum in 2007 in Davos verkondigde hij zijn pikzwarte profetieën. Daarna kwamen zijn voorspellingen uit en nu reist hij de wereld rond, voor veel geld antwoord gevend op de vraag die iedereen hem stelt: is de economie weer aan de beterende hand?
Aan tafel met de Financial Times zegt Roubini van niet. Het is veel te vroeg om nu al te juichen, meent hij. Er is geen echte wil om de overheidsuitgaven te beknotten en teveel mensen blijven hangen in het ouderwetse links-rechts denken. Ook economen moeten zich in zijn ogen losmaken van de bekende 'scholen' en hun vaste denkpatronen.
En verder bestrijdt hij dat hij Dr Doom wordt genoemd. Dr Realist lijkt hemzelf passender.

Bron(nen): Financial Times