Toen de Deepwater Horizon (foto) in ongerede raakte en de grootste olieramp ooit zou veroorzaken, voer het booreiland onder de vlag van de Marshall Eilanden. Om op die manier te ontsnappen aan het Amerikaanse belastingregime. De eigenaar van het olieplatvorm, de firma Transocean, heeft het hoofdkwartier op de Kaaiman Eilanden - ook een manoeuvre om onder de gangbare belastingen uit te komen. Dankzij een vindingrijke constructie slaagt BP er bovendien in flinke belastingvoordelen te behalen uit de lease-constructie van de Deepwater Horizon, circa 225.000 dollar per dag. Intussen keert de olie-industrie zich ook tegen nieuwe wetten die oliebedrijven voortaan willen laten opdraaien voor schade die wordt veroorzaakt door olierampen als de huidige ramp in de Golf van Mexico. Niet doen, is het parool, zo'n lastenverzwaring gaat gepaard met ontslagen en dat moeten we toch niet willen.
The New York Times zet vandaag eens op een rijtje hoe grote oliebedrijven er op allerlei manieren in slagen steeds maar onder een mild belastingregime te vallen. En komt tot de conclusie dat deze branche dankzij uiterst vindingrijk beleid met circa 20 miljard dollar per jaar wordt gesubsidieerd. Het gaat daarbij eigenlijk steeds om hetzelfde: belastingen die gelden voor individuen en gewone bedrijven, gelden niet voor de olie-industrie.
Uiteraard beschikt de branche over een eigen 'onderzoeksinstituut' dat de cijfers als geen ander op een rijtje heeft. Dit 'American Petroleum Institute' becijfert dat de olieproducerende industrie in de VS van 2006 tot 2008 280 miljard dollar aan belastingen betaalde, meer dan enige andere branche. Dus wat doen die kleine voordeeltje ertoe? Het ligt voor de hand om te denken: beide is mogelijk. De olie-industrie betaalt heel veel belasting, maar ook heel veel belasting niet - dankzij de beste lobbyisten en de beste juristen. Het gaat hier om een interessant artikel en dat maakt nieuwsgierig naar de vele privileges die een bedrijf als Shell in Nederland geniet.
The New York Times zet vandaag eens op een rijtje hoe grote oliebedrijven er op allerlei manieren in slagen steeds maar onder een mild belastingregime te vallen. En komt tot de conclusie dat deze branche dankzij uiterst vindingrijk beleid met circa 20 miljard dollar per jaar wordt gesubsidieerd. Het gaat daarbij eigenlijk steeds om hetzelfde: belastingen die gelden voor individuen en gewone bedrijven, gelden niet voor de olie-industrie.
Uiteraard beschikt de branche over een eigen 'onderzoeksinstituut' dat de cijfers als geen ander op een rijtje heeft. Dit 'American Petroleum Institute' becijfert dat de olieproducerende industrie in de VS van 2006 tot 2008 280 miljard dollar aan belastingen betaalde, meer dan enige andere branche. Dus wat doen die kleine voordeeltje ertoe? Het ligt voor de hand om te denken: beide is mogelijk. De olie-industrie betaalt heel veel belasting, maar ook heel veel belasting niet - dankzij de beste lobbyisten en de beste juristen. Het gaat hier om een interessant artikel en dat maakt nieuwsgierig naar de vele privileges die een bedrijf als Shell in Nederland geniet.
Bron(nen): The New York Times
POPULAIR NIEUWS
PVV-Tweede Kamer-leden presteren helemaal niks: Na 133 dagen nog geen kamervraag gesteld
Influencer laat pasgeboren zoontje verhongeren door 'zonlicht-dieet': “Geen eten, enkel levensenergie”
Waarom juist ouderen moeten blijven sporten
Hoe te onderhandelen: het draait allemaal om het eerste bod
Pechgeneratie voelt zich 'genaaid' door NSC: “Geld wederom onder onze neus weggetrokken”
