Personeel Evergrande doet boekje open over werkwijze: "We raken onze huizen kwijt"

Economie
dinsdag, 19 oktober 2021 om 10:18
anp 438692853
Evergrande, ooit het grootste vastgoedbedrijf van China, staat op omvallen. Dat is niet alleen een financieel, maar ook een persoonlijk drama. Een oud-medewerker vertelt telefonisch aan de Volkskrant dat hij al zes maanden niet betaald kreeg.
Shu Dong (28) heeft daarvoor in de plaats zeventien parkeerplaatsen gekregen, maar het lukt hem nog niet om die officieel op zijn naam te krijgen. "De situatie is heel ernstig", zegt Shu vanuit Zhongshan in Zuid-China tegen de krant. "Ik heb geen werk meer, ik ben te onrustig om een nieuwe baan te zoeken en ik ben de hele dag bezig met die parkeerplaatsen. Als het misgaat met Evergrande voor ik een oplossing heb, dan ben ik alles kwijt."
Op de top had Evergrande 200.000 mensen in dienst en bezat het grond om 10 miljoen Chinezen te huisvesten. In 2017 waren de aandelen acht keer zoveel waard als de introductiekoers en was grote baas Xu Jiayin (in het Hongkongs Hui Ka Yan) de rijkste man van China.
Daar moesten zijn werknemers wel kei- en keihard voor werken. "We werkten van 8 of 9 uur ’s ochtends tot 1 of 2 uur ’s nachts, ook in de weekeinden", zegt Shu. "Als je je quota niet haalde, dan moest je overwerken, dan mocht je niet naar huis."
SchuldenEvergrande kwam in de problemen, omdat de Chinese overheid een grens stelde aan de hoeveelheid geld die kon worden geleend. Aan die schuldgraad voldeed het megabedrijf in de verste verte niet. Dus ging het onder meer geld halen bij het personeel. "Heel veel werknemers van Evergrande hebben woningen van het bedrijf gekocht, sommigen best een aantal", zegt Shu. "Maar sommige van die projecten zijn door Evergrande als onderpand bij de bank gebruikt. Als Evergrande bankroet gaat, dan raken al die werknemers hun huizen kwijt."
Maar dat is nog niet alles. "We hebben allemaal geld voorgeschoten aan klanten en nu Evergrande ons niet betaalt, blijven veel mensen achter met schulden", zegt Shu. "Veel mensen leven nu van hun kredietkaarten."
Bron(nen): De Volkskrant