Steeds meer superrijken vieren feest in Montenegro

Steeds meer rijken verkiezen Montenegro boven Monte Carlo. Nat Rothschild, telg van de beroemde bankiersfamilie, bijvoorbeeld is volgens The Independent van plan er op zijn veertigste verjaardag, volgende week, zo'n 1 miljoen euro stuk te gooien. Montenegro zal hem met open armen ontvangen. Het bergstaatje aan de Adriatische Zee dat 660 duizend inwoners telt is pas sinds 2006 onafhankelijk - de inwoners stemden via een referendum voor verbreken van de eenheid met Servië. Montenegro heeft geen munteenheid. Alle transacties worden uitgevoerd in euro's terwijl het staatje geen lid is van EU of de eurolanden. Daarom trekt het als een magneet Russische oligarchen aan maar ook mensen, zoals drugsbaronnen, die hun inkomstenbron willen verbloemen. Ook welkom zijn de rijken die op een legitieme manier hun miljoenen hebben vergaard en er met hun megajachten aanmeren in Port Montenegro. Want de jachthavens in Zuid-Frankrijk en Italië zijn al weer een generatie geleden ontworpen, toen een jacht langer dan 30 meter nog zeldzaam was.

* Ten tijde van Christus was Montenegro een buitenpost van het Romeinse Rijk. Later werd het geregeerd door de Serviërs, vervolgens door de Turken. De inwoners zijn orthodox-christelijke Slaven, nauw verwant aan de Serviërs. * Nationale held is Petar II Petrovic Njegos, de Montenegrijnse Shakespeare, een christen-orthodoxe bisschop en de seculiere heerser van het land tot aan zijn vroege dood in 1851. * In 1878 werd Montenegro erkend door de Turken als onafhankelijke staat. Na de oorlog 1914-1918, behoorde het tot Joegoslavië. De bekendste 20ste eeuwse Montenegrijn was Milovan Djilas, een communist die het niet alleen opnam tegen Stalin, maar took egen de corruptie en de repressie onder de Joegoslavische dictator Tito. * Na het uiteenvallen van Joegoslavië besloot Montenegro dat het te duur was voor een eigen munteenheid, en nam het de Duitse mark. In 2001 werden alle marken in het land verzameld, het grote aantal vervalsingen werd vernietigd en de rest werd terug gestuurd naar Duitsland. Dat stuurde in ruil daarvoor een eerste zending van 30 euro’s, voornamelijk in munten.

Bron(nen): The Independent