Nol overleeft kanker, maar niet dankzij Nederlandse zorg
De Nederlandse kankerpatiënt Nol van Bekhoven zoekt na te zijn opgegeven in Nederland, zijn heil in België en met succes: na een operatie en chemokuur in het Universitair ziekenhuis van Gent is hij volledig genezen verklaard.
In april haalde Nol van Bekhoven het nieuws, omdat Nederlandse dokters hem niet meer wilden behandelen, terwijl hij volgens Gentse artsen goede kansen had op genezing. Zijn kanker was uitgezaaid en hij zou, ware hij in Nederland gebleven, nog hooguit tien maanden te leven hebben. Maar hij toog naar Gent en is daar geopereerd aan tumoren in zijn slokdarm en lever gevolgd door chemokuren.
Nol en zijn vrouw Anja hadden geluk. Niet alleen met het succes van de Belgische operatie, ook met hun zorgverzekeraar DSW, die bij wijze van uitzondering, de operatie vergoedde.
Al langer is er kritiek op de Nederlandse ziekenhuizen. Patiënten worden te snel opgegeven. Dat merken ze ook in Gent. Steeds meer Nederlandse kankerpatiënten willen op zijn minst een second opinion van de Belgen.
Bron(nen): Het Laatste Nieuws
allereerst ben ik blij voor Nol en zijn vrouw dat hij zo goed is geholpen, in Nederland moet je je de “blaren van je tong” kletsen om fysiotherapie te krijgen
terwijl je nauwelijks bij de h.a. komt. De h.a.krijgt ook allerlei opdrachten bv niet meer dan 7 x per maand verwijzen, als de pus uit je oren spuit nog even laten spuiten tot de volgende maand. Zo gaat het nog niet maar zit er wel dicht tegen aan.
Dit bericht kennen we al maar je kunt er gevarieerd op antwoorden tot dat de zorg is versteend en de receptie eerst de “oren van kop” vraagt Echt gebeurd, “stikkende” patiënt in een rolstoel mocht niet meteen naar de EH, kwartier later was ze dood geweest. Had helemaal niet gehoeven zei de specialist.
Soms is herhaling noodzakelijk en kan het andere mensen helpen, die het nog niet wisten 🙂
Veel nieuws wordt herhaald. Het is zomer….
(in antwoord op marianne martens)opgeven == te duur.
te duur = te weinig bonus voor het management = gevolg van privatiseringsdrang van politici die beslissingen doordrukken zonder enig verstand van zaken te hebben.