Ik zit op het ogenblik op een Geheim Landgoed in het noorden des lands.

Ik ben enigszins overweldigd door de beelden:ik zie uitgestrekte korenvelden die elkaar scherp in de gaten houden als de wind ze tot dansen blaast; langs de berm bloeit de kamille, die zijn typerende geur aan je schenkt; gulzig grazende dikke zwart-witkoeien op een mals groen grasland vlak voor me groeten me vriendelijk als ik langs ze loop; aandoenlijk kauwende schapen die mijn hond wil drijven, lijken Moor te bespotten maar zij verstaat ze niet. Zie ik speenkruid en paardenbloemen? Hoor ik de koolmees en de lijster?

Ik pas hier drie dagen op een huisje van vrienden.

Ik moet een verhaal afmaken voordat de vakantie voorbij is, maar het lukt me niet te schrijven. Nu eens voel me ik me Bavinck, dan weer Koekebakker, dan weer Gerard Reve en dan weer C.O. Jellema.

Mijn telefoon doet het hier niet, mijn iPad dus ook niet, maar het ergste vind ik dat de wc tegendraads reageert. Als ik een Grote Boodschap heb gedaan, en ik trek door, dan verdwijnt mijn kunstzinnige creatie niet direct, maar heeft de neiging door het spoelwater dat niet daalt maar eerst stijgt, om hulp te roepen, waar ik natuurlijk niet op in ga.