Geert als nat stuk zeep

Het interview in het Duitse blad Der Spiegel met Geert Wilders is grappig om te lezen. Geert lijkt geïnterviewd te worden door een leerling-journalist die zich niet kan inhouden en in al zijn vragen zijn eigen mening heeft gestopt. Ik zal er enkele overschrijven.

''Waarom komt u 65 jaar na Hitler met een religieus en racistisch recept?'' ''Waarom vindt u het nodig mensen met een andere religie weg te zetten?'' ''Schaamt u zich wel eens voor de haat die u veroorzaakt?'' Wij hier in Nederland kunnen de antwoorden onderhand dromen. Maar de Duitse leerling-journalist ergert er zich aan dat Geert hem keer op keer ontsnapt als een nat stuk zeep. En daarom is het zo'n koddig vraaggesprek - en gek genoeg - een goed interview. Je ziet het gebeuren: hij, de leerling-journalist, krijgt de kans om Geert te ondervragen. Hij heeft een hekel aan Geert. Hij vindt hem een racist, een enge rechtse Le Penachtige figuur, een fascist eigenlijk. Spreken is pakken, denkt hij; ik vermoed dat heel veel journalisten in Nederland dit gevoel herkennen.

''Vindt u ook dat er genetische gronden zijn waarom sommige volken minderwaardig zijn?'' ''U vergelijkt de Koran met Mein Kampf. Heeft u dat laatste boek eigenlijk gelezen?'' ''Was die Kopflumpensteuer een slechte grap?'' ''In ieder geval is het u gelukt de samenleving te splijten.''

Het is of Dijsselbloem, René Danen en Mohammed Rabbae van GroenLinks de vragen hebben mogen maken, onder toezicht van Job Cohen.

Wat is fout aan dit interview?