Zelf reisverhalen schrijven

Ooit werkten we bij een gerenommeerd tijdschrift waar dagelijks ongevraagd artikelen binnenkwamen. Het lezen van deze kopij was geen pretje, want schrijven lijkt weliswaar eenvoudig en toch is niet iedereen ervoor in de wieg gelegd. Toch maakten we dagelijks al de enveloppen (en later de mails) open, want stel dat tussen al die post 1 meesterlijk artikel zat van een volstrekt onbekende auteur. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het ook tenminste 1 keer raak was. Een Armeense vrouw die sinds kort in ons land woonde, stuurde haar Nederlandse belevenissen op en dat was domweg een meesterlijke schets - als een kostbaar relekwie ging dit artikel langs verschillende bureaus en heel even was iedereen gelukkig. Van alle ongevraagde artikelen waren de zogenaamde reisverhalen het meest berucht. Het reisverhaal is een bijzonder moeilijk genre, maar menig schrijvende amateur denkt bij zichzelf: ik ga op wereldreis, schrijf daar leuke verhalen over en verdien zo mooi mijn vakantie terug. Dat maakte het lezen van deze ingevlogen kopij in zekere zin eenvoudig. Als een stuk begon met "We arriveerden op Schiphol en toen..." was je alweer klaar. Dit kon niks zijn. En nu komt de verrassing.
In The Sunday Telegraph heb je een wekelijks concours welke lezer het beste reisverhaal heeft geschreven en die stukken zijn dikwijks nog leesbaar ook. Hoe die Engelsen dat flikken is ons oprecht een raadsel dat verder niet wordt onthuld.
Deze week vertelt ene David Peckett hoe hij na meer dan 40 jaar terugkeert naar de Mount Everest om naar het Dak van de Wereld te klimmen. Ga naar de link voor zijn belevenissen.

Bron(nen): The Sunday Telegraph