Hulde aan de eenling

Andrew Sullivan kijkt in The Atlantic terug op het schandaal dat ontstond toen we hoorden hoe generaal McChrystal en zijn staf over hun politieke superieuren dachten en spraken. Hoe kwamen we dit te weten? Dankzij Michael Hastings, een reporter van Rolling Stone. Had die man een grote reputatie? Nee, het was slechts een free lancer, nog jong en tamelijk onervaren. Allemaal voordelen meent Sullivan. Veel 'beroemde' journalisten verkeren bij voorkeur onder machtige mensen en gaan zo een beetje deel uitmaken van deze cercle. Ze horen er gewoon bij en dan vergeet je op een bepaald moment de juiste afstand te betrachten en de goede vragen te stellen. Zo konden we al erg vaak lezen dat generaal Petraeus God is en generaal McChrystal een genie. Oordelen, afkomstig van reporters die 'bovenop' het nieuws zitten. En elkaar al te vaak maar wat nawauwelen. Leve de journalist die niet tot de een of andere congsi behoort. En die geheel alleen zijn gang gaat. En zijn ogen en oren goed openhoudt. Zo iemand kwam op het spoor van generaal McChrystal. En deed wat veel andere, beroemdere reporters nalieten: domweg opschrijven wat hij daar hoorde.

Bron(nen): The Atlantic