Nighthawks heeft nooit bestaan

Soms is de kracht van fictie zo groot dat menigeen vergeet dat iets is verzonnen.
Zo heb je de mythe dat Franse soldaten in 1914 enthousiast naar het front trokken om aldaar strijd tegen de Duitsers te leveren; aan vrijwilligers geen gebrek en iedereen had zin de tegenstander in de pan te hakken. Ja, zo staat het beschreven in Reis naar het einde van de nacht van L.F. Céline en deze versie is een eigen leven gaan leiden. Maar ooit stond een magistraal artikel in Le Monde waarin de werkelijke gang van zaken werd geschilderd: net als in andere oorlogen gingen soldaten doodsbenauwd de oorlog in - bang dat ze er niet levend uit zouden komen. Ander voorbeeld, vandaag aangetroffen in The New York Times. Je hebt het beroemde 'Nighthawks' van Edward Hopper, schilderij uit 1941 en een embleem geworden van New York. Het restaurant dat een immense eenzaamheid oproept, zou zich ergens op Greenwich Avenue hebben bevonden waar 2 straten samenkomen. En de zo waarachtige schilderstijl van Hopper droeg er natuurlijk aan bij dat iedereen al die tijd zal hebben gedacht: dit is uit het leven gegrepen, hier is de werkelijkheid betrapt.
Maar Jeremiah Moss, schrijver van het zeer leesbare blog 'Vanishing New York,' komt nu met de ware toedracht: op de betreffende plaats stond lang geleden geen diner, maar een benzinestation (Esso). Moss ging op onderzoek uit, in archieven en op andere plaatsen, op jacht naar de echte plek van 'Nighthawks' - noem het een obsessie. Maar al zijn rondspeuringen leverden niets op. Conclusie: 'Nighthawks' heeft nooit bestaan, het bleek een fantoom, een illusie. En al die tijd was het was de kracht van Hoppers schilderkunst die deze illusie levend hield.

Stuitte u ooit op soortgelijke misverstanden? Vertel ze hieronder.

Bron(nen): The New York Times