Wanbeleid van Fortis: paaswerk voor de Commissie de Wit

Waanzinnig belangrijke uitspraak van de Ondernemingskamer over Fortis Bank. In een zaak, aangespannen door de Vereniging van Effectenbezitters (VEB) heeft de rechter geoordeeld dat op meerdere fronten sprake was van wanbeleid bij het bestuur van Fortis in de periode mei 2007 tot oktober 2008.

Dat is de periode vanaf het moment waarop Fortis in beeld kwam als een van de drie partijen om ABN Amro in stukken te scheuren tot het moment waarop Fortis kopje onder ging en de Nederlandse onderdelen uitgekocht werden door de Nederlandse staat. Het oordeel van de Ondernemingskamer is vernietigend voor het toenmalige management van Fortis. De bestuurders en commissarissen krijgen kwalificaties als ‘schuldig’, ‘ernstig verwijtbaar’ en ‘misleidend’ aan hun broek voor de wijze waarop ze beleggers om de tuin hebben geleid, onjuiste informatie hebben verstrekt en samengevat wanbeleid hebben gevoerd.

Daarmee kunnen toenmalige bestuurders zoals de Belgen Maurice Lippens en Jean Paul Votron en de Nederlander Jan Michiel Hessels, het doen. Voor de VEB opent dit vonnis de weg om voor gedupeerde beleggers schade te verhalen op de voormalige Fortis bestuurders. Maar er speelt meer. Als de Ondernemingskamer nu vaststelt dat bij Fortis Bank sprake was van wanbeheer en misleiding toen de Belgische bank als deel van het consortium met Royal Bank of Scotland en Banco Santander een bod deed op ABN Amro: waarom hebben de toenmalige minister van Financiën Wouter Bos en president van De Nederlandsche Bank Nout Wellink dat indertijd niet vastgesteld? Zij waren verantwoordelijk voor de goedkeuring van de deal. Waarom hebben zij samen hun handtekening gezet onder de ‘Verklaring van geen Bezwaar’ voor de overname van ABN Amro door het consortium?

We weten inmiddels hoe rampzalig de opsplitsing van ABN Amro is afgelopen: de Nederlandse staat heeft Fortis Bank Nederland en ABN Amro begin oktober 2008 genationaliseerd. Na een nacht van onderhandelen maakten de premiers Leterme en Balkenende de prijs af op 16,8 miljard euro. Later liep de prijs van de staat door (onvoorziene) tegenvallers op tot omstreeks 30 miljard.

Komende woensdag komt de Parlementaire Enquêtecommissie Financieel Stelsel – de Commissie de Wit – met haar eindverslag. Gerucht wil dat de Commissie hard zou oordelen over de prijs die Nederland indertijd betaald heeft. Nu blijkt wanbeleid bij Fortis een cruciale rol te hebben gespeeld in de hele kwestie. Daar zitten de schuldigen. De Commissie De Wit kan het komende lange paasweekeinde mooi gebruiken om het eindrapport aan te passen.