Geert gedoogagent van de City

Vergeet Geert Wilders. Wilders doet er niet toe, althans niet wat betreft het Nederlandse bezuinigingspakket dat over een week naar Brussel moet. De marges worden niet bepaald door het gebroken gedoogkabinet, maar door wat zich in Frankrijk afspeelt. François Hollande en Marine le Pen bepalen de speelruimte voor Nederland in Brussel. De spectaculaire uitslag van de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen maken duidelijk dat de politieke grenzen in de eurozone worden opgerekt. Hollande, de sociaaldemocratische presidentskandidaat, wil het begrotingspact dat Sarkozy en Merkel vorig jaar moeizaam hebben bereikt, openbreken – net zoals een vorige pas aangetreden socialistische Franse regering in 1997 eiste dat het woordje ‘groei’ aan het Stabiliteitspact werd toegevoegd. Het succes van Le Pen, bijna een vijfde van de stemmen, onderstreept de weerzin onder de bevolking tegen Europa, tegen Brussel, tegen de euro. Het Front National vervult dezelfde rol in Frankrijk als de PVV in Nederland. Als Hollande over twee weken de tweede ronde in de slag om het Elysée wint, komt de Teutoonse nadruk op begrotingsdiscipline onder zware druk te staan. Niet de ongeloofwaardige Grieken of de ongedurige Spanjaarden, maar de diplomatiek geslepen Fransen rammelen dan aan de poort van de Europese Centrale Bank. De nieuwe Franse president zal binnen de kortste keren een werkbezoek brengen aan Merkel en haar vertellen dat Frankrijk de begrotingsregels gaat versoepelen en langer tijd zal nemen voor bezuinigingen. De Franse regering heeft meer invloed in Berlijn, Brussel en Frankfurt dan de minkukels Rutte en Verhagen. Voor Diederik Samsom is François Hollande de reddingboei: als de Fransen erin slagen de begrotingsregels op te rekken dan verdampt ook de budgettaire fierheid van in Nederland. De deur naar verzwakking van de eurozone staat wagenwijd open.

Volgens Roel Janssen moeten we vooral kijken naar Hollande en niet naar Wilders als hetgaat over de bezuinigingen want: 'De Franse regering heeft meer invloed in Berlijn, Brussel en Frankfurt dan de minkukels Rutte en Verhagen.'

Geert Wilders ondertussen gedraagt zich als een agent van het financiële kapitalisme van de City. Met zijn bruuske vertrek uit het Catshuis volgt hij letterlijk de aanbevelingen op van Lombard Street Research, de Londense financiële consultancy die het rapport over de terugkeer van de gulden voor de PVV heeft opgesteld. Lombard Street stelt: ‘Overheidstekorten zijn in hoge mate irrelevant. Het is een gevaarlijke misvatting dat iedereen moet streven naar begrotingsevenwicht.’ De aanbeveling van Lombard Street voor de PVV is: niet bezuinigen, de economie stimuleren, de koopkracht vergroten. Als Rutte, Verhagen, Blok en Van Haersma Buma het LSR-rapport tijdig hadden bestudeerd, waren ze niet aan de onderhandelingen met Wilders begonnen. In het guldenrapport voor de PVV vertolkt Lombard Street een mening die gemeengoed is in de City. Waarom zijn zakenbankiers niet geïnteresseerd in bezuinigingen die leiden tot begrotingsevenwicht? Omdat de financiële markten risico’s nodig hebben om te kunnen speculeren. Wilders heeft ze op hun wenken bediend.