Beleefdheid is Nederlanders vreemd

In de serie 'Buitenlanders lezen ons de les' vandaag een bijdrage uit NRC Handelsblad van de hand van de Duitse journalist Christoph Driessen. Nooit van gehoord? Geeft niet, iedere buitenlander die wat heeft af te geven op de Nederlandse zeden is van harte welkom op 's lands opiniepagina's en bij Amsterdamse uitgeverijen. Dat leidde de afgelopen 30 jaar tot enorm veel artikelen en tot een kleine blibiotheek met boeken over wie wij zijn. Altijd leuk, moeten velen wel denken, aandacht van mensen uit grote landen - dat is gewoon een lekker gevoel. Het moet gezegd dat deze Driessen helder schrijft en dat hij goed op de hoogte is van de vaderlandse geschiedenis. Lees zijn bijdrage (onder de link) en u zult dit vast beamen. Maar dan. Vertelt Driessen iets nieuws over onze lompheid, ons gebrek aan manieren, de afwezigheid van enige beschaving en de belangrijkste oorzaak van dit alles, het ontbreken van een hofcultuur die rangen en standen in de samenleving heeft aangebracht? Nee, Driessen vertelt alles nog eens in eigen woorden, wat anderen ook al in hun eigen woorden hadden opgeschreven. Nederlanders zijn vaak onbeleefd en voor hoffelijkheid kun je maar beter naar het buitenland uitwijken. De Rijndelta wordt bevolkt door een stelletje boeren, het is blijkbaar niet anders. Het zou bijzonder zijn als iemand eens iets nieuws over ons volk beweert, maar alle buitenlandse auteurs die ik ken, zijn hiertoe niet in staat. En weet u hoe dat komt? Het onderwerp is gewoon razend gecompliceerd. Daarom voorzie ik dat het beste boek over aard en wezen van de Nederlander door een (bijzonder intelligente) Nederlander moet worden geschreven. Voor de buitenlander die hier een paar jaar om zich heen heeft gekeken, is deze opdracht blijkbaar te moeilijk.

Bron(nen): NRC Handelsblad