Obama is bekeerd!

Opnieuw vragen we uw aandacht voor de immer bedachtzame David Brooks in The New York Times. Hij verhaalt hoe John Hibben, de legendarische voorzitter van Princeton, zijn studenten altijd vertelde dat in iedereen deels een engel, deels een duivel huist.
Toen je daar als student zat, zo schrijft Brooks, drong deze boodschap niet echt tot je door, maar er komt een moment dat de waarde van deze woorden tot leven komt. Dan sta je nog eens stil bij mensen als Adolf Hitler en Jozef Stalin, en begin je de portee van deze opmerking te begrijpen. De werkelijkheid is trouwens nog iets minder simpel. Niet alleen bij anderen, bij Hitler en Stalin is het kwaad aanwezig, bij iedereen zit ergens - soms ver weggestopt - een totalitair element. Totale onschuld is bij normale stervelingen een zeldzaam goed. In de geschiedenis heb je volgens dit stramien politieke stelsels gehad, die tegenover elkaar stonden - neem bijvoorbeeld de Verenigde Staten versus de Sovjet Unie. Waarbij de democratische staatsvorm doorgaans iets hoger staat aangeschreven dan de dictatuur. Helaas is na de Vietnam-oorlog het woord 'kwaad' een beetje verloren gegaan; veel 'liberals' meenden dat de mens van nature goed is - en dat bepaalde omstandigheden ervoor zorgen dat iemand weleens overhelt naar het kwade. Ook van Barack Obama hadden we nimmer veel vernomen als het om deze oude vertrouwde tweedeling gaat. Maar dat is veranderd - hij heeft zich als het ware bekeerd tot het 'christelijk realisme.' Zijn Oslo-speech was eigenlijk een theologisch vertoog over de 'struggle of human nature between love and evil'. Obama is misschien wel voorgoed in de ban gekomen van de strijd tussen goed en kwaad.

Bron(nen): The New York Times