Waarom ik van de koninklijke familie hou

Het naar de mond praten van de monarch behoort tot een van de oudste gebruiken en regelmatig zien we hier voorbeelden van, laatstelijk bijvoorbeeld tijdens de kabinetsformatie toen enkele politici besloten alsnog met elkaar verder te praten over een mogelijk kabinet en dat hadden ze niet eerst tegen de koningin gezegd.
Staat dan ergens in de Grondwet dat dit moet? Zeker niet, maar de vrienden van Oranje kwamen onmiddellijk in het geweer, want je weet immers nooit...
Hoed u derhalve voor de zalvende sprekers over de monarchie, maar vandaag willen we toch een uitzondering maken voor Nigel Farndale in The Sunday Telegraph. Hij neemt het op voor het Britse koningshuis, de aanleiding vormen de memoires van Tony Blair. Op enig moment stelt Cherie Blair voor aan een van de prinsessen dat ze wel gewoon met 'Cherie' mag worden aangesproken, waarop het afgemeten antwoord is: 'Actually, let’s not go that way. Let’s stick to Mrs Blair, shall we?' Cherie blijkt een beetje koppig en als ze prins Charles tegenkomt, gaat ze hem iedere keer zoenen want dat is ze gewoon te doen.
Het gedrag van mevrouw Blair is uiteraard onderdeel van een veel grotere maatschappelijke verandering waarbij informaliteit het sleutelwoord is. Iedereen doet lekker wat hem goeddunkt. Nagenoeg iedereen, behalve het Britse koningshuis. Daar blijft 'a proper distance' onder alle omstandigheden de norm.

Bron(nen): The Sunday Telegraph