Sekseverschillen op de werkvloer zijn er nog steeds, vooroordelen ook, maar ligt dat aan de mannen en de de maatschappij? Hebben wij
vrouwen daar geen aandeel in? Het artikel van Heidi Grant Halvorson in
The Huffington Post, 'The Trouble with Bright Girls', gaat over onze grootste hindernis op weg naar
emancipatie: we zijn onze eigen vijanden! Volgens Halvorson zorgt ons gebrek aan vertrouwen in onze capaciteiten ervoor dat we het te snel opgeven.
Als kind kregen we van onze ouders en leerkrachten te horen dat we harder ons best moesten doen als iets niet meteen lukte. Jongens nemen die raad ter harte. Zij houden vol en zijn ervan overtuigd dat ze moeilijkheden kunnen overwinnen door hun schouders eronder te zetten.
Meisjes daarentegen reageren heel anders op de boodschap dat ze harder hun best moeten doen. Ze zien dit als een bevestiging van het feit dat ze niet goed genoeg of niet slim genoeg zijn. Daarom haken ze sneller af als ze voor een moeilijke opgave staan. Volgens Halvorson blijft dit zo als we opgroeien. Vrouwen blijven twijfelen aan hun capaciteiten en geloven niet dat ze het in hen hebben om succesvol te zijn. Zelfs als er geen sprake is van discriminatie, als alle mogelijkheden er zijn om carrière te maken en de zorg voor kinderen met
werk te combineren, ... zouden we nog steeds te maken krijgen met onze eigen ideeën over onze (beperkte) mogelijkheden.
Toch is dat een factor waarvan je zou denken dat je die het makkelijkste kunt aanpakken. Wat let je?