Vanaf 16 jaar mogen kinderen zelf beslissen welke behandeling zij wel of niet willen. Instemming van de ouders is niet nodig. De ouders krijgen ook geen informatie meer over hun kind, als het kind daar geen toestemming voor geeft. Adolescenten raadplegen vaak een arts over anticonceptie, zwangerschap, SOA's en problemen met hun geestelijke gezondheid. Artsen beloven dat alle informatie vertrouwelijk blijft. Zo winnen ze het vertrouwen van de patiënt. Maar tegelijkertijd zullen ze er vaak op aandringen dat de jongere zijn ouders inlicht.
Het recht op privacy wordt alleen geschonden als de gezondheid van de jongere ernstig in gevaar is. Denk aan een jongere die suïcidaal is, maar geen behandeling wil of iemand met anorexia die een levensbedreigend laag gewicht bereikt. Maar waar ligt de grens? Wat als de tiener harddrugs gebruikt, moet je dat dan aan zijn ouders melden? En wat als een 16-jarige zwanger is en zich gedraagt alsof ze dat niet is?
Bron(nen): New York Times
POPULAIR NIEUWS
Deze drie zinnen maken duidelijk dat je met een narcist te maken hebt
Yesligoz erkent: die duizenden asielzoekers door nareis bestaan niet en dat wist ze
Vier soorten kanker verantwoordelijk voor meer dan helft van alle diagnoses: deze vijf risicofactoren heb je zelf in de hand
‘Apocalyps als Rusland nucleaire wapens inzet tegen Westen’
Kun je al dat zitten compenseren door 's avonds te sporten? (nee..)
