Op de website van Open Democracy staat deze week een interessante analyse van Mahmood Delkhasteh over de situatie in Iran. Hij trekt historische parallellen met de islamitische revolutie tegen de shah uit 1979, waaraan hij zelf actief heeft deelgenomen.
Die revolutie werd volgens hem in de hand gewerkt doordat de Amerikaanse president Jimmy Carter aandrong op het waarborgen van de mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting. Nu hebben de Iraanse autoriteiten opnieuw niet goed beseft wat de verkiezing van Barack Obama in de VS voor de politieke verhoudingen in eigen land heeft betekend. Doordat Obama onmiddellijk een einde maakte aan de nauw verholen dreigementen van de regering-Bush om Iran aan te vallen, kon het regime dit externe gevaar niet langer aanwenden om de eigen bevolking onder de duim te houden. Daarnaast wijst hij op de opkomst van een nieuwe factie binnen het Iraanse establishment, die wordt vertegenwordigd door de hier nauwelijks bekende ayatollah Mohammad-Taqi Mesbah-Yazdi.
Deze zou openlijk twijfelen over de republikeinse grondslag van het Iraanse staatsbestel en pleiten voor de invoering van een erfelijk ‘kalifaat.’ De ‘gestolen’ herverkiezing van Ahmadinejad zou een opstapje zijn naar het overdragen van de macht aan de zoon van opperste leider, grootayatollah Ali Khamenei, Mojtaba Khamenei. Dit wordt door de hervormingsgezinde ex-president Mohammad Khatami een ‘fluwelen staatsgreep’ genoemd. Deze strategie is nu doorkruist door de onverwacht grote steun voor presidentskandidaat Mir-Hossein Moussavi en de massale protesten na de bekendmaking van de officiële verkiezingsuitslag. Volgens Delkhasteh is de geest van solidariteit nu uit de fles, wat er op korte termijn verder ook gebeurt.
Die revolutie werd volgens hem in de hand gewerkt doordat de Amerikaanse president Jimmy Carter aandrong op het waarborgen van de mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting. Nu hebben de Iraanse autoriteiten opnieuw niet goed beseft wat de verkiezing van Barack Obama in de VS voor de politieke verhoudingen in eigen land heeft betekend. Doordat Obama onmiddellijk een einde maakte aan de nauw verholen dreigementen van de regering-Bush om Iran aan te vallen, kon het regime dit externe gevaar niet langer aanwenden om de eigen bevolking onder de duim te houden. Daarnaast wijst hij op de opkomst van een nieuwe factie binnen het Iraanse establishment, die wordt vertegenwordigd door de hier nauwelijks bekende ayatollah Mohammad-Taqi Mesbah-Yazdi.
Deze zou openlijk twijfelen over de republikeinse grondslag van het Iraanse staatsbestel en pleiten voor de invoering van een erfelijk ‘kalifaat.’ De ‘gestolen’ herverkiezing van Ahmadinejad zou een opstapje zijn naar het overdragen van de macht aan de zoon van opperste leider, grootayatollah Ali Khamenei, Mojtaba Khamenei. Dit wordt door de hervormingsgezinde ex-president Mohammad Khatami een ‘fluwelen staatsgreep’ genoemd. Deze strategie is nu doorkruist door de onverwacht grote steun voor presidentskandidaat Mir-Hossein Moussavi en de massale protesten na de bekendmaking van de officiële verkiezingsuitslag. Volgens Delkhasteh is de geest van solidariteit nu uit de fles, wat er op korte termijn verder ook gebeurt.
Bron(nen): Open Democracy
POPULAIR NIEUWS
Deze drie zinnen maken duidelijk dat je met een narcist te maken hebt
Meisje (16) valt uit raam in Amsterdam. Gevallen of geduwd?
Yesligoz erkent: die duizenden asielzoekers door nareis bestaan niet en dat wist ze
Demonstratie op de Dam tegen Martin Bosma op 4 mei
Vier soorten kanker verantwoordelijk voor meer dan helft van alle diagnoses: deze vijf risicofactoren heb je zelf in de hand
