Het roosteren van Tony Blair

In Nederland hebben we het rapport-Davids gehad, dat uitliep op een partijtje Bakenende-bashing van mensen die nog geen letter in het raport gelezen hadden. Het verklaart een beetje waarom de MP dit onderzoek naar de besluitvorming rond de Irak-oorlog zo lang heeft tegengehouden: de exercitie is voornamelijk een poging om hem als MP en de hele onderneming in Irak in een kwaad daglicht te stellen, of de feiten daar nu wel of geen aanleiding toe geven. In Engeland gebeurt hetzelfde met Tony Blair, die morgen door de onderzoekscommissie-Chilcot wordt verhoord.
Verschil is wel dat daar al vier rapporten aan vooraf zijn gegaan en dat Blair zich sterk heeft gemaakt voor actieve Britse steun aan de Amerikaanse invasieplannen van Irak. Omdat praktisch alles al bekend is en de man allang als leugenaar aan het kruis is genageld (ook al had het Hutton-rapport meer kritiek op de berichtgeving van de BBC en de media), zal het morgen in Londen een openbaar proces tegen de oud-New-Labourleider worden.
Een toekomstig prime-minister zal zich voortaan wel twee keer bedenken voor hij zich achter een Amerikaans militair avontuur schaart, of de positie van het Verenigd Koninkrijk en het Westen als geheel nu op het spel staat of niet. In die zin halen de tegenstanders van de Irakoorlog alsnog hun gram.

Bron(nen): The Wall Street Journal