Lilianne Ploumen is activistisch, onverschrokken maar doelgericht: "Het was in het belang van de partij"

Zonder schroom versloeg Lilianne Ploumen in 2007 partijboegbeeld Jan Pronk in de strijd om het voorzitterschap van de PvdA. De zelfverklaard feministe zette bovendien Donald Trump al aan het begin van zijn presidentschap in zijn hemd. Nu is ze de lijsttrekker, die de sociaaldemocraten in twee maanden klaar moet stomen voor een verkiezingsoverwinning.

De dochter van een Maastrichtse melkboer is onverschrokken, strijdbaar, maar doelgericht: ze ging de politiek in omdat ze vindt dat macht de beste manier is om dingen te veranderen. Het was mede reden om over te stappen van GroenLinks naar de PvdA. Binnen een brede volkspartij zou ze meer kunnen doen tegen armoede en onrecht. ‘Een activist in mantelpak’, noemde AD-journalist Annemieke van Dongen haar eens.

Wereldwijde lofEen van haar grootste, of in elk geval bekendste, wapenfeiten, is de She Decides-campagne. Daarmee ging de toenmalige minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking regelrecht in tegen een besluit van Donald Trump om 500 miljoen euro hulpgeld stop te zetten voor organisaties die voorlichting geven over anticonceptie en abortus. Tientallen landen sloten zich aan bij de campagne van Ploumen. Ze haalde honderden miljoenen op en oogstte wereldwijd lof.

De afgestudeerd historicus maakte zich ook hard voor veranderingen in de kledingindustrie en sloot met veel moeite de eerste convenanten waarin modeketens beloofden verantwoorder te ondernemen. Ze maakte daarmee voor het eerst een vuist tegen de erbarmelijke arbeidsomstandigheden in kledingfabrieken in Azië.

KritiekToch is ze niet helemaal brandschoon als het aankomt op politiek opportunisme. Zo zat ze net als haar voorganger Lodewijk Asscher gewoon in Rutte II dat zoveel kwaad bloed heeft gezet bij de achterban, verdedigde ze als minister het CETA-verdrag, maar kwam haar partij daar later op terug. En waar ze nu zegt dat ze zich niet kan voorstellen dat de PvdA zonder andere linkse partij gaat regeren, had ze eerder weinig moeite met een VVD-kabinet. Verder staat ze bekend als degene die oud-lijsttrekker Job Cohen liet sneuvelen door openlijk kritiek op hem te uiten in de Volkskrant. "Het was in het belang van de partij," zegt ze daar later over in NRC.

Bij de achterban blijft ze geliefd vanwege haar authentieke activisme. Bij de laatste verkiezingen kreeg ze een schamele tiende plek toebedeeld, maar belandde met voorkeursstemmen alsnog in de Tweede Kamer. Nu moet ze de rest van het land er nog van overtuigen dat ze de juiste vrouw op de juiste plaats is, maar vooral dat de PvdA de kleur rood weer verdient.

Bron(nen): De Volkskrant