Nederland slaat een pleefiguur

Acht jaar geleden meende Frits Bolkestein dat Nederland een 'pleefiguur' in het buitenland zou slaan met Pim Fortuyn als premier. Die uitspraak kon je hem kwalijk nemen, omdat Fortuyn leek te gaan oogsten waar de oud-VVD-leider had gezaaid en Bolkestein ook kiezers beledigde die ooit vanwege zijn kritiek op de multiculturele gebedsmolen op hem hadden gestemd.
Maar Bolkestein had natuurlijk wel gelijk. Inmiddels timmert Geert Wilders - oud-hulpje van Frits - alweer jaren aan de weg, en de commentaren in de buitenlandse pers op zijn verkiezingszege liegen er niet om. 'Ein Rechtsruck geht durch Europa'. Wilders wordt in het buitenland gezien als de populist van het type Haider die hij is, en in de Frankfurter Allgemeine Zeitung blijft niet onvermeld dat uitgerekend Nederland met zijn pragmatische handelsgeest nog meer aan het Europa zonder grenzen heeft verdiend dan de exportnatie Duitsland. Puur egoïsme dus, van die Hollanders met hun grote bek. Ook wordt de neergang van de grote volkspartijen vermeld, een proces dat in Nederland al verder is voortgeschreden dan in Duitsland. Inderdaad, de individualisering zet door, want ondanks alle praatjes over het 'neoliberalisme' als veroorzaker van de kredietcrisis waren het de min of meer liberale partijen (PVV, D66 en een beetje VVD) die wonnen, en de collectivistische partijen (PvdA, SP en CDA) die verloren. Nederland is na het krachtige 'nee' tegen de Europese Grondwet weer gidsland in Europa, en de meningen gaan per muisklik op en neer. Kortom, we slaan - terecht of niet - een pleefiguur, maar zoals het pleefiguren betaamt zitten we daar niet mee. Dat is het probleem van het buitenland.

Bron(nen): Frankfurter Allgemeine Zeitung