Tussen Barack en Hillary is het koek en ei

Twee jaar geleden waren ze nog in een gevecht van leven en dood verwikkeld in de strijd voor de nominatie namens hun partij voor het presidentschap van Amerika. Vooral Hillary Clinton heette toen te excelleren in het zwartmaken van Barack Obama, en de verwachting was dat het nooit meer zou goedkomen tussen die twee. Groot was de verrassing toen Obama Hillary tot zijn minister van Buitenlandse Zaken benoemde, want op de achtergrond loerde altijd Bill, die met zijn presidentiële ervaring alles beter wist en geen man was om buiten de schijnwerpers te blijven. Maar zie, inmiddels kunnen Barack en Hillary - die twee maanden geleden zei het bij één termijn als minister van Buitenlandse Zaken te willen laten - het uitstekend met elkaar vinden en vormen zij het 'droomkoppel' waar hun partij toen op hoopte. The New York Times wijdt er een uitgebreid artikel aan.
Belangrijk moment was het telefoontje dat Hillary ontving met de mededeling dat haar man Bill met hartklachten in een ziekenhuis was opgenomen en meteen moest worden geopereerd. Zijn echtgenote vertrok geen spier en bleef met Obama nog drie kwartier brainstormen over manieren om Iran onder druk te zetten. Pas daarna reisde ze naar het ziekenhuis. Inderdaad heel plichtsgetrouw, heel anders dan Bill, die het met zijn proffesionele (en echtelijke) plichten minder nauw nam en in het Oval Office wel eens afleiding zocht. De toenadering tussen Obama en Hillary is gegroeid sinds de Klimaattop in Kopenhagen, die volgens alle betrokkenen (en vooral de Europeanen) op een fiasco uitliep, maar volgens het Witte Huis ondanks het magere resultaat in elk geval een voor alle partijen (dus ook China) werkbare uitkomst opleverde. Toen Obama in Kopenhagen arriveerde om als president van Amerika zijn gewicht in de schaal te leggen en de besprekingen vlot te trekken, sprak Hillary, die daar al was, van de ergste vergadering sinds haar studententijd. Minpuntje voor Hillary is wel dat het Amerikaanse buitenlandse beleid tot nu toe weinig opzienbarends heeft bewerkstelligd. Maar zo'n afgang als onder Bill, toen Hillary zich al na een jaar stukbeet op de invoering van een zorgverzekering waarvoor Obama dit weekeinde alsnog een doorbraak hoopt te bereiken, is haar ministerschap niet. Dat mag vooruitgang heten.

Bron(nen): The New York Times