Op
Burke's Corner, een scherpzinnig blog dat het Britse leven op de voet volgt, staan vandaag een mooi commentaar over de buitenlandse
politiek van David Cameron. Godzijdank wordt Cameron niet voortgedreven door ideologische rimram, maar neemt hij de werkelijkheid als uitgangspunt voor zijn beleid. En gelukkig heeft hij ook niet veel illusies en weinig last van de nodige neocon-oprispingen waarmee sommige van zijn ministers wel zijn behept. Eigenlijk is Cameron een
neo-Kissingerian, hij neemt de wereld zoals die is, niet zoals hij zou willen dat de wereld is. In die zin is hij een representant van de realistische school. Dat betekent dat ambities mooi op een laag pitje kunnen staan en dat het enige dat telt het nationale belang is.
En dat vindt
Burke's Corner iets moois: de buitenlandse politiek dient zich te beperken tot het nationale belang en tot niets anders. Democratie brengen is Basra en Helmand hoort daar niet bij - nog afgezien van de gelukkige onstandigheid dat daar ook geen geld meer voor is.