Seks: privé is privé

Mooi artikel van Rod Liddle in The Spectator over de Jacqui Smith-zaak. U weet wel, de kwestie die Welingelichte kringen al eerder aansneed waarbij de Britse minister van binnenlandse zaken niet thuis was en haar man stiekem een paar pornofilms huurde die op ‘rekening van de zaak’ kwamen, oftewel: door de belastingbetaler moesten worden betaald.
Zoals gebruikelijk lazen we hierover in de Nederlandse media zo goed als niets, want als het over seks & politici gaat, schijnt dat privé te zijn. Nou, daar denkt The Spectator een heel klein beetje anders over.
Het valt Liddle op dat politici de laatste tijd zo vaak klagen dat hun privacy in het geding is. Alles wat ze doen, wordt enorm uitvergroot. Nu weer die man van de minister. Zit ie een keertje rustig naar zijn vieze films kijken als hij een avondje alleen thuis is, is het hele land in rep en roer.
De ware reden is, zo beweert Liddle, dat politici steeds maar dingen doen die ze zouden moeten nalaten. Want behalve een man die op staatskosten porno zit te kijken, houdt mevrouw de minister er een nogal eigenaardig declaratiegedrag op na. Zo woont ze zogenaamd in Londen (nodig voor haar baan), krijgt daar een supplement voor van 20.000 pond en blijkt het in werkelijkheid te gaan om een opklapbed op de logeerkamer in het huis van haar zus.
Liddle komt met meer voorbeelden van inhalige politici en hij beklaagt ze niet om hun gebrek aan privacy. Nee, hij klaagt ze aan om hun gebrek aan schaamte.

Bron(nen): The Spectator