Een bijzondere film: Koolhaas Houselife

The Wall Street Journal vraagt onze aandacht voor 'een kleine, licht ironische, absoluut heerlijke film' over een huis dat de Nederlandse architect Rem Koolhaas heeft gebouwd voor de Franse uitgever Jean-Francois Lemoine, vlakbij Bordeaux. De film Koolhaas Houselife laat zien hoe het is om in een architectonisch meesterwerk te wonen. Degenen die hopen op een flink staaltje debunking zullen teleurgesteld zijn. Want de filmmakers hebben waardering voor de vindingrijkheid en de elegantie waarmee het huis is verheven tot een kunstwerk. Wel is er oog voor de kloof tussen de estethiek en het praktische dagelijkse gebruik, vooral als het gaat om het schoonmaken. Dat blijkt nog een hele opgave. Zo is het vrij onmogelijk een stofzuiger de trap op te dragen. Wat Koolhaas het commentaar ontlokt dat we hier te maken hebben met een botsing van twee systemen, 'het platonische concept van schoonmaken en het platonische idee van architectuur'. Dat commentaar vindt de recensent van The Wall Street Journal heerlijk theoretisch en daarmee hoogst vermakelijk. De praktische bezwaren verhinderen niet dat het ontwerp van het huis overeind blijft staan als briljant. Nieuwe vergezichten worden geopend. Een sleutelrol in de film speelt de schoonmaakster die we heen en weer zien gaan op een bewegende vloer, die als een lift van de wijnkelder tot het dakterras omhoog kan bewegen. De vloer is ooit aangelegd met het oog op de eigenaar, die na een auto-ongeluk veroordeeld was tot een rolstoel. De conclusie is ook mooi: "We moeten de ongemakken accepteren van kunst die ons bestaan verrijkt, of we moeten ons verzoenen met een schraal bestaan." Een paar trailer van de film zijn te vinden op de website www.koolhaashouselife.com.

Bron(nen): The Wall Street Journal