Groeten uit Bivio

Wie weet bent u nog nooit van uw leven in Bivio geweest, wie weet hebt u er zelfs nog nooit van gehoord. Dat is geen schande, Bivio is een dorpje in het uiterste zuidoosten van Zwitserland in het kanton Graubunden, niet ver van de Italiaanse grens op een hoogte van bijna 1.800 meter.
Er wonen maar weinig mensen, 220 om precies te zijn, en er worden drie verschilllende talen gesproken: Italiaans, Duits en Romaans. In het dorp heb je een hotel en in de gelagkamer hoor je mannen die elkaar van alles toeroepen in verschillende talen. Ook grappen gaan in verschillende versies over de tafel.
Op de plaatselijke school is dat niet anders. Kinderen uit het dorp en uit de omliggende bergen komen naar de dorpsschool en ook daar is het een klein Babylon. Op dinsdag is Italiaans de voertaal, op donderdag Romaans en de andere dagen worden de talen afwisselend gesproken. Vanaf de vierde klas zou er alleen nog maar Duits moeten worden gesproken - de offficiele taal van de streek - maar daar wordt nogal pragmatisch mee omgegaan. Eigenlijk is dat hele Bivio te klein om ook maar 1 woord aan te wijden en van die talenpotpourri kun je ook zeggen: nou en? Maar het mooie en het bijzondere is dat in Zwitserland zoiets ingrijpends als heel verschillende talen op een vierkante kilometer niet ontaardt in een groot probleem - in een gigantische ruzie of zelfs in een burgeroorlog.
De mensen ter plekke passen er gewoon een mouw aan en vallen verder niemand lastig - een zeer ongewone reflex vergeleken met de meeste andere uithoeken op aarde.

Bron(nen): Neuse Zurcher Zeitung