Met dank aan de Eyjafjallajökull

Het was even zoeken, maar toen vonden we toch nog iemand die niet in huilen uitbarstte bij het nieuws dat het vliegverkeer is lamgelegd door een vulkaan op IJsland. Ja, het is gewoon verschrikkelijk, schrijft Libby Purves in The Times, hoe de wereld met de gevolgen kampt van al de vliegtuigen die aan de grond staan gekluisterd. En hoe mensen in een keer zijn teruggeworpen op hun eigen universum, afgezonderd van ingevoerde olie, antibiotica, de pil, mobiele telefoons, speelgoed uit China, tropisch fruit en wat al niet - en je zou het bijna een beetje gaan waarderen dat al die zaken onder andere omstandigheden gewoon bij je thuis werden gebracht. Maar er is natuurlijk ook een keerzijde.  Als je hoort hoe belangrijke bankiers ergens ver weg helemaal vastzitten en hun zaken nu via Skype moeten afhandelen. Of als je leest hoe John Cleese met de taxi van Oslo naar huis terugkeerde en 3.300 pond moest afrekenen. Schadenfreude is aan de orde van de dag. Ook vrij bijzonder: niemand kan hier de schuld van krijgen. Bankiers en politici, showbizzsterren en voetballers, miljonairs en ambtenaren; niemand heeft het gedaan en allemaal gaan ze vrijuit. De wind doet wat ie wil en ook de Eyjafjallajökull gaat op geheel eigen wijze zijn onverstoorbare gang. Zoiets leidt tot een zekere flexibliteit en vindingrijkheid - en dat is helemaal niet erg.

Bron(nen): The Times