Amanda Knox werd veroordeeld om haar gezichtsuitdrukkingen

Ze werd niet veroordeeld door u en Welingelichte Kringen, maar we dachten het wel met z'n allen. We zagen een mooi gezicht met uitdrukkingen die geïnterpreteerd konden worden als een met een duistere kant. Een die een zwarte ziel blootlegt. Dit werd door de Italiaanse politie, de Italiaanse justitie, de pers en het publiek dan ook gretig gedaan. De Italiaanse hoofdaanklager Edgardo Giobi kon haar schuld vaststellen door goed te observeren hoe haar psychologische en gedragsmatige reacties waren tijdens het verhoor. Dat er geen enkel forensisch bewijs was op de moord van Meredith Kercher deed er niet toe. Giobi zei dat hij "niet hoefde te vertrouwen op andere vormen van onderzoek", schrijft Ian Leslie, schrijver van Born Liars; Why We Can't Live Without Deceit, in The Guardian. Alles wat Amanda Knox deed en zei werd volgens Leslie door justitie verkeerd geïnterpreteerd. Als ze kalm en koel was, dan gaf de politie er een seksuele draai aan. Zo zou ze volgens een van de politiemannen naar seks ruiken. Als Knox en haar vriend Rafaelle Sollecito elkaar troostten  met een omhelzing, dan werd dat door de kijkers via YouTube geïnterpreteerd als een scandaleuze relatie.

De overmoed om te denken dat je iemands geestesgesteldheid kan lezen, is een universele eigenschap en een van de belangrijkste oorzaken in het veroordelen van Knox en Sollecito, schrijft Leslie. ‘De waarheid wordt door de politieambtenaren niet onderzocht maar bedacht.’ Dat dit universeel is, bewijzen de DNA-onderzoeken naar moorden uit het verleden die regelmatig de beschuldigden vrijspreke  nadat ze eerst jaren in de gevangenis hebben gezeten. Dat doen niet alleen de juridische autoriteiten. Leslie: ‘Iedereen heeft een eigen voorkeur en denkt een ander zijn geestesgesteldheid te kunnen beoordelen door de ander simpelweg te observeren en  binnen de kortst mogelijke tijd te beoordelen. Speculaties op het karakter en gedachten op basis van een gezichtsuitdrukking hebben Amanda Knox tot een schuldige gemaakt.’

Bron(nen): The Guardian