De mythe van het multitasken

Ooit dachten de mensen dat zo vet mogelijk eten gezond was en dat je van masturberen blind werd. Nu heerst het sprookje dat drie dingen tegelijk doen hip is en je op één ding concentreren duf & burgerlijk. In 1740 stelde Lord Chesterfield vast dat er van verwarring niet veel goeds kwam. “This steady and undissipated attention to one object, is a sure mark of a superior genius; as hurry, bustle, and agitation, are the never-failing symptoms of a weak and frivolous mind.” De schrijver in de New Atlantis gaat met ijver na welke schade er door het zogenaamde multitasken wordt aangericht. Multitasken is immers feitelijk onmogelijk: ons systeem kan maar één ding tegelijk. Mutlitasken is dus telkens een piepklein stukje van een taak verrichten en dan weer afdwalen naar een andere taak. Dom en schadelijk. Lees er alles over onder de link.

Bron(nen): The New Atlantis