Wat vindt mevrouw Assad eigenlijk van het brute optreden van haar man?

Wat gaat er in het hoofd om van een vrouw van een dictator? Wat vindt zij van zijn brute optreden, en hebben ze het er samen aan de ontbijttafel over? Neem mevrouw Assad wier echtgenoot al zo’n 3.000 dode Syriërs op zijn geweten heeft. In maart noemde Vogue haar een 'roos in de woestijn’, terwijl Paris Match haar uitriep tot 'element van het licht in een land vol schaduw’. Maar toen de first lady van Syrië een groep hulpverleners had uitgenodigd om over de veiligheidssituatie in het land te praten, verloor de in Engeland geboren en getogen Asma definitief haar glans. De hulpverleners waren getuigen geweest van de gevolgen van het gewelddadige regime van haar man Bashir Assad. Maar volgens een vrijwilliger die bij de ontmoeting aanwezig was, bleef mevrouw Assad, een voormalig zakenbankier, volkomen onbewogen toen ze hoorde over het lot van de demonstranten, schrijft The Independent.

"We vertelden haar over de veiligheidstroepen die demonstranten aanvielen. Over gewonden die uit auto’s werden gesleept en dat ze daarom niet naar een ziekenhuis konden worden gebracht ... Er kwam geen reactie. Ze reageerde helemaal niet. Het was net alsof ik een alledaags verhaal vertelde.” "Ze vroeg ons over de risico's van het werken onder de huidige omstandigheden", voegde de hulpverlener er aan toe. Maar toen haar werd verteld over het machtsmisbruik van de geheime politie van haar man, toonde ze zich niet onder de indruk. "Ze ziet alles gebeuren. Alles is overal in het nieuws. Het is onmogelijk dat ze het niet weet." Maar ook al is ze van alles op de hoogte, dan nog is het de vraag wat ze zou kunnen doen.

"Wat haar eigen mening ook is, ze is volledig verlamd", zegt Chris Doyle, de directeur van de Council of Arab-British Understanding in Londen. "Het regime staat haar niet toe om een afwijkende mening te laten horen of het land te verlaten.” In het interview dat Vogue met mevrouw Assad had, vertelt ze dat het huishouden van de Assads draait op "zeer democratische beginselen". “We mogen allemaal stemmen over alles en nog wat.” Over wat, vraag je je dan af.

Bron(nen): The Independent