ADHD? 't Zit in de genen

Heerlijk is het, als blijkt dat aan afwijkend gedrag een ziekte ten grondslag ligt. Zo beweert een recente publicatie in The Lancet dat kinderen die zich druk, onbeheerst en ongehoorzaam gedragen - ook wel bekend als ADHD - het slachtoffer zijn van hun genetisch materiaal. Dit is een gedachtegang die Theodore Dalrymple in het geheel niet zint en in The Daily Telegraph trekt hij van leer tegen deze these.
Dalrymple is de auteur van het onvolprezen 'Leven aan de onderkant,' het boek waarin hij beschrijft wat gebeurt als zelfbeheersing en eigen verantwoordelijkheid nauwelijks een rol spelen, en als je in een tijdperk leeft (het onze) waar cultuurrelativisme de boventoon voert. Dalrymple's boek is een fel pleidooi om je eigen lot ter hand te nemen en iedereen die actief is in de politiek, zou het moet lezen op straffe van 50 stokslagen. Wie vertrouwd is met zijn ideeen, snapt al snel dat hij weinig moet hebben van de gedachte dat losgeslagen kinderen met een ernstige kwaal te maken hebben. Zeker, een enkeling zal ongetwijfeld te kampen hebben met 'Attention Deficit Hyperactivity Disorder,' maar het grote aantal van de hedendaagse patienten doet iets anders vermoeden. Modieuze ziektes worden dikwijls 'opgerekt' en dan heeft opeens iedereen ze. Met depressies had je dat ook. Een depressie is een ernstige kwaal waar sommigen aan lijden. Maar als je iedereen opeens mee gaat tellen die zich weleens ongelukkig voelt, krijg je een reusachtige depressieve populatie. Het is verleidelijk om te zeggen dat je kinderen een afwijking hebben (ADHD), waar helaas niet veel aan is te doen. Moeilijker is het om te doen wat van ouders altijd werd verwacht: met grote volharding kinderen trainen in beheerst gedrag. In dat geval hoeven geen medicijnen worden verstrekt en hoeft ook niemand te worden geopereerd. Maar veel tijd en energie kost het wel.

Bron(nen): The Daily Telegraph