Jongeren zijn van nature bezig met het ontdekken van de wereld en de zaken die ze leuk vinden. Overal ter wereld proberen ouderen en autoriteiten grenzen te stellen aan het overschrijden van de maatschappelijke conventies. Dat hoort er bij. Het is een vorm van socialisatie waar de maatschappij behoefte aan heeft. De vrijheid is daarbij meestal niet in het geding. En er heerst geen angst. In
Iran echter is de angst voor het uiterst repressieve regime zo groot, dat jongeren die betrapt worden op meedoen aan een ondergronds feest van jongens en meisjes uit wanhoop van een flatgebouw springen.
Bij Radio Free Europe het verhaal van een jonge vrouw die dit deed in het laatste weekeinde van september. Haar lot is niet uniek. Vele jongeren gingen haar voor in de dood. De schuld ligt bij een regime en een godsdienst dat haar jongeren geen kans geeft jong te zijn. Op allerlei manieren worden de jongeren gestraft vanwege hun uiterlijk, het drinken van alcohol of het elkaar besproeien met waterpistolen.
In het algemeen heeft een socialisatie van jongeren natuurlijk te maken met de angst om de macht te verliezen door de gevestigde orde. En dan in het bijzonder van een gevestigde totalitaire orde, zegt Asef Bayat, hoogleraar sociologie en Midden-Oostenkunde van de Universiteit van illinois, tegen RFE. "De stichter van de islamitische republiek, 32 jaar geleden, Ayatollah Khomeini was geen lachebek. Lol en plezier maken vond hij niet verenigbaar met de islam", zegt Bayat. "Humor behoort standaard niet tot de ingrediënten van de islam, die net zoals meeste godsdiensten alleen maar uitgaat van ernst."
Toch begint deze openlijke oorlog tegen jongeren en hun natuurlijke drang om een vrolijk leven te leiden terrein te verliezen. Het Iraanse regime noopt jongeren op een anarchistische manier in het leven te staan en de regels waar mogelijk te overtreden. Iraanse jongeren worden er steeds beter in.