Zapduim uit de kom

Afgelopen donderdag gaat mijn mobiele telefoon. Het is Henk Bleker. De Henk Bleker? Inderdaad: de Henk Bleker. Ik mag Eerlijk. Helder. Henk! zeggen. Ik ken de goede man niet persoonlijk en vraag hem hoe hij aan mijn nummer komt. Van een wederzijdse kennis. Ik vraag wie dat is. Dat kan hij niet zeggen. Dat heeft hij de wederzijdse kennis beloofd. Die wil graag anoniem blijven. Ik vraag Henk Bleker waarom hij mij belt. Zomaar. Hij had van de wederzijdse kennis begrepen dat ik steeds zap als hij op de buis is, dus probeert hij het maar op deze manier. Hij wil me toch bereiken. Ik vertel Henk Bleker dat ik onderweg ben naar mijn huisarts omdat ik mijn duim uit de kom gezapt heb. Ik probeer namelijk steeds Henk Bleker op televisie te ontwijken, maar dat lukt niet. Ik zie Henk Bleker in het Jeugdjournaal, pak de afstandbediening, zap naar RTL4, daar vertelt Albert een roddeltje over Henk Bleker zijn jonge meisje (de zijwieltjes gaan volgende week van haar fiets!), ik druk snel naar Nederland 2, daar vertelt Henk Bleker dat hij geen lijsttrekker wordt, ik druk op Teletekst en lees dat Henk Bleker zich bedacht heeft en toch de kar wil trekken, waarna ik doorzap naar Nederland 3, daar legt Jack de Vries aan Jan Mulder en Matthijs uit waarom Henk Bleker meedoet, ik ga naar een Belgische zender en zie Henk Bleker in gesprek met Jan Mulder, druk door naar de Duitsers waar een praatprogramma bezig is en in die talkshow lijken alle gasten op Henk Bleker, ik ga terug naar RTL4 en daar wandelt Henk Bleker als gastacteur Goede Tijden Slechte Tijden binnen, ik val in een sportprogramma en hoor dat voorzitter Henk Bleker drie keer gescoord heeft als spits van Veendam tegen Helmond Sport en dat hij als keeper van die club alle drie de keren niet vrijuit ging, men vond ook de rol van arbiter Henk Bleker in deze wedstrijd discutabel, ik gooi de tv uit, pak een krant en lees dat Pieter Huistra, de trainer van FC Groningen, ontslagen is en dat men bezig is met zijn opvolging, de naam Henk Bleker gonst door de stad. Lees hier verder

Bron(nen): NRC