Ook last van vooroordelen?

Weet u nog hoe Harry Reid, voorzitter van de Democraten in de Amerikaanse Senaat, vorige week een misstap beging? Door te zeggen dat Barack Obama net niet te zwart was om ermee door te kunnen en dat hij bovendien “no Negro dialect" had? Niet slim van Harry, en hij stond lelijk te kijk. Nee, zoiets zeg je niet, maar denk je het ook niet? Zou het zo zijn dat alle mensen die u en ik kennen hier helemaal geen gedachten over hebben?
Volgens Shankar Vedantam in The New York Times (by the way: klinkt nou niet bepaald spierwit...) verdienen licht getinte latino's in de VS 5.000 dollar meer dan donkergekleurde. En ook het verschil tussen donkere en lichte negers is groot. Het lijkt wel of iedereen best onder de indruk is van de kleur van de huid - en dat blank de absolute norm is. Want waarom zouden er anders honderden vrouwen in de VS zijn die, afkomstig uit Mexico, met allerlei gevaarlijke middeltjes bezig zijn om hun huid te bleken? Wit is, zo lijkt het wel, het mooiste dat er is. Is dat racisme? Nee, zegt The New York Times, het is colorisme. Ons brein heeft een hierarchie aangebracht, voortkomend uit onze cultuur en onze geschiedenis, en hoe donkerder je bent, hoe minder aantrekkelijk dat blijkbaar is. En zoiets speelt niet alleen tussen de rassen maar ook binnen de rassen. Het colorisme bestaat ondergronds en treedt zelden aan de oppervlakte. Maar daar onder de grond is het zeer nadrukkelijk aanwezig.

Bron(nen): The New York Times