Hoe Reagan het conservatisme kapot maakte

Mooi blog van Gideon Rachman in de Financial Times. Hij vertelt hoe hij zich al lezend door het proza van Sarah Palin poogt te werken (haar bio, Going Rogue) en opeens tot het inzicht komt hoe het Amerikaanse conservatisme zo diep heeft kunnen vallen. Hoe kan het dat zo'n onnozele nationalistische lichtgewicht inmiddels kans maakt op de Republikeinse nominatie voor 2012? Het verrottingsproces is volgens Rachman ingezet door Ronald Reagan. Zeker, Reagan was een conservatieve held en won 2 presidentsverkiezingen op rij, maar wat was het 'Reaganism' een schrale vertolking van de belangrijkste conservatieve waarden. Ten eerste was Reagan dom en onderontwikkeld, en ging daar meer dan eens prat op. Anderen verdiepten zich in moeilijke kwesties, terwijl hij in slaap sukkelde. Het werd zelfs cult om als president zo ongeinteresseerd en oppervlakkig het vak van staatshoofd uit te oefenen. Sterker nog: domheid en onwetendheid werden sindsdien niet zelden gezien als eigenschappen waar een toppoliticus het ver mee kon brengen. Ook wat de begrotingsdiscipline betreft, kweet Reagan zich slecht van zijn taak. En in de geest van Reagan was president George W. Bush later eveneens een big spender die zich weinig zorgen maakte om de reusachtige tekorten die onder zijn leiding ontstonden. Dat de neo-cons van tegenwoordig zo'n slechte naam hebben, hebben ze deels aan zichzelf te danken. Door de slechtste ideeen van Reagan (Rachman noemt hem overigens een soepele, pragmatische president) veel te rigoreus te omarmen.

Bron(nen): Financial Times