Moebarak, Prem en andere schreewlelijken

Vorige week schreef ik dat Mubarak nog lang niet weg was en ik eindigde mijn stukje met: De wereld is alleen achteraf voorspelbaar.

Inmiddels ben ik nu aan dit stukje begonnen en zit Mubarak er nog steeds. Ik voel ik mij steeds meer bedrogen. Niet door Mubarak, want ik kon nauwelijks geloven dat hij zich zo maar als een Ben Ali van Tunesi zou laten wegjagen, maar door de journalistiek die benvloed moet zijn geweest door irrele verwachtingen. Ondanks al die prachtige sociale netwerken, zoals Facebook en Twitter, werd er in de media nauwelijks rekening meegehouden dat Mubarak gewoon zou blijven zitten waar hij zit. Deskundigen en journalisten trokken in grote drommen voorbij en allemaal wekten zijn de indruk dat Mubarak elk moment in een redevoering zou verklaren dat hij al zijn functies wenste neer te leggen.

lees verder bij Max Pam

Bron(nen): Max Pam