Kony2012 trending op twitter: feiten gaan verloren, ijdelheid gaat viral

Het is de internetsensatie. Beroemdheden vallen over elkaar heen om steun te betuigen. Het Witte Huis prees de makers. In enkele dagen bekeken 50 miljoen mensen Kony2012, een korte film over de Afrikaanse rebellenleider. En ik vraag me af of zij dezelfde video hebben gezien als ik, want moest ervan kotsen, aldus columniste Joan Smith. Hier de rest van haar betoog.

Dat Kony crapuul is, staat buiten kijf. Zijn bespottelijke Lord's Resistance Army is verantwoordelijk voor talloze moorden, verkrachtingen en verminkingen in zijn geboorteland Oeganda, waarvoor hij voor het Internationaal Gerechtshof gebracht zou moeten worden. Maar na uit het land verdreven te zijn, verschuilt Kony zich in een afgelegen gebied in de Democratic Republic of Congo. Zó afgelegen dat het hem misschien ontgaat dat hij op de korrel wordt genomen door een lange rij van zelfvoldane beroemdheden.

‘Beste Joseph Kony, ik ga je BEROEMD maken!!!’ twitterde P Diddy. Hij is zo vastberaden Kony te stoppen dat hij zijn volgers opriep te retweeten. Ook Rihanna protesteerde tegen een niet-bestaande slachtpartij van kinderen in Oeganda. Beroemdheden die zaken steunen waar ze niets van weten is van alle tijden maar Internet maakt het wel erg makkelijk je onwetendheid te tonen.

Ze reageren niet op de feiten, maar op de suikerzoete toon van de film. Met een armbandje en posters moet Kony ‘s werelds meest gezochte man worden, waardoor de regering van de USA en het Oegandese leger (zelf beschuldigd van mensenrechtenschendig) onder druk gezet worden hem te op te sporen. De filmmakers noemen zich de Invisible Children. Niet duidelijk is waarom ze denken dat ze de kinderen in Oeganda helpen met de jacht op Kony . Een van de vele feiten die niet genoemd worden is dat hun eigen regering zich niet heeft aangesloten bij het Internationaal Gerechtshof, waar dit soort oorlogsmisdadigers kunnen worden berecht.

De film gaat ook volkomen voorbij aan kwesties van ras, macht en representatie: we moeten een verschrikkelijke, zwarte man, Kony, bezien door de ogen van een schattig blond ventje: de zoon van de filmmaker. Niet voor niets werd de film met boosheid en verbazing ontvangen in Oeganda. De organisatie van de Invisible Children is ervan beschuldigd teveel geld te spenderen aan het maken van films en niet genoeg aan de hulp voor de kinderen . Maar wat vooral wordt aangetoond is wat er gebeurt als goedbedoelende, maar totaal misleide mensen besluiten hun macht op internet te gebruiken. Feiten gaan verloren, ijdelheid gaat viral en een misdadige warlord wordt trending op Twitter.

Bron(nen): Independent