Waarom Tony Blair zo wordt gehaat

Opinie
door Admin
dinsdag, 31 augustus 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Niet te geloven wat Tony Blair allemaal over zich heen krijgt.
Woensdag verschijnen zijn memoires en de mededeling dat de auteur de royalties (8 miljoen euro) schenkt aan een instelling van oorlogsveteranen, zorgde voor hoon en sarcasme. In de Daily Mirror werd gesuggereerd dat hij eigenlijk een van zijn ledematen zou moeten afstaan als hij toch iets voor de veteranen wilde betekenen. Volgens de Daily Mail moesten we enorm uitkijken met mensen die grote sommen geld weggeven - daar zat maar al te vaak een luchtje aan ('big crooks giving big to charity'). Toch wel vreemd, meent de Financial Times, de 2 grootste politieke leiders van de afgelopen 30 jaar, Margaret Thatcher en Tony Blair, zijn beiden afgeschreven en verguisd. Wat Blair betreft heeft dit alles met Irak te maken en het aardige is dat de FT inzake Irak ieders geheugen nog eens opfrist. Blairs beslissing om aan de Irak-oorlog mee te doen, was eervol en doordacht. Daarom ook was er nauwelijks iemand in het politieke establisment in Londen die zijn beslissing in 2003 aanvocht.
En denk niet dat hij daarbij aan het handje van George W. Bush liep; wie Blair beter kent, weet van zijn bekommernis om de toekomst van Irak, ver voor Bush in zicht kwam. Mensen vergeten weleens dat er soms - of zelfs dikwijls - goede strategische redenen zijn om zij aan zij met de VS op te trekken.
Toen de oorlog in Irak niet goed ging, werd Blair in 2005 gewoon voor de derde keer herkozen bij parlementsverkiezingen, en dat oordeel van de Britse kiezer mag er zijn naast alle hoon die hij in de media opriep. Inmiddels is Bair persona non grata en zorgt hij ervoor dat hij op de dag dat zijn memoires verschijnen in de VS zit. Al zou het de Financial Times niet verbazen als over enige tijd met nostalgie aan hem wordt teruggedacht - aan de jaren dat de Labour-leider voorop ging in een tijdperk van voorspoed en optimisme.
Bron(nen): Financial Times