Leidt democratie tot rijkdom?

Wij weten niet beter of democratie leidt tot welstand en rijkdom. Ook daarom wordt vaak aan arme landen de eis gesteld: willen jullie ontwikkelingshulp? Dan eerst democratisch worden. Die Zeit biedt vandaag een spits essay waarin valt te lezen dat de werkelijkheid minder rechtlijnig is. Democratie leidt niet zomaar tot welvaart, zoals de afwezigheid van democratie evenmin de weg tot armoede is. Er is niet eens het recente voorbeeld van China nodig om aan te tonen dat autoritair bestuur en ongekende welvaartsgroei hand in hand kunnen gaan. Vaak is het zo dat rijke landen democratisch bestuurd worden - en lijkt het er op dat die rijkdom dankzij de democratische staatsvorm is verkregen. Maar over oorzaak en gevolg is veel meer te zeggen dan enkel de gangbare gedachtengang. Want misschien is het wel zo dat slechts rijke landen zich kunnen veroorloven om democratisch te worden bestuurd... Nieuwe studies wijzen uit dat deze kwestie gewoon erg complex is. Zo beweert een bekende MIT-econoom dat je in 1 en hetzelfde land eens zou moeten experimenteren; een deel is democratisch bestuurd, een ander deel niet. Groot is de kans dat het zogenaamde 'democratische voordeel' inzake rijkdom dan niet langer bestaat. Het zakenleven kan veel profijt heben van democratie: er is dan immers sprake van rechtszekerheid; andermans eigendom wordt gerespecteerd en meestal is er sprake van weinig corruptie. Maar democratie kan wel degelijk een rem zijn op economische groei. Waar democratie heerst, ontstaat de roep om gelijke beloning en gelijke behandeling - en dat zijn weer zaken die groei ernstig kunnen belemmeren.
Dat mensen hun leiders kunnen kiezen, zegtmaar weinig over de welvaart. Er zijn omstandigheden denkbaar dat een slimme dictator veel meer rijkdom weet te scheppen dan een democratisch gekozen sukkel.

Bron(nen): Die Zeit