Jan Kees blijft toeteren, tot ze hem horen

Peter Wierenga in De Pers over de Minister van Financien Wie niet schreeuwt, wordt niet gehoord. Dus blijft Jan Kees de Jager toeteren in de oren van zijn collega’s.

De mannelijke equivalent van Margaret Thatcher is eindelijk gevonden. En we noemen hem Jan Kees. Schreeuwde de Britse oud-premier in Brussel dat ze ‘our money’ terugwilde, onze minister van Financiën heeft net zo goed lak aan taboes.

Want een taboe was het, dat banken hun steentje moeten bijdragen aan de redding van het zo goed als failliete Griekenland. Dat zorgt alleen maar voor extra onrust op de financiële markten, zo was de common sense in Brussel. En bij praktisch alle zeventien landen van de eurozone.

Maar De Jager hield halsstarrig en luidruchtig vast aan die eis. Dat zou hij weten in Brussel. Als ze daar ergens een hekel aan hebben, is het wel aan lidstaten die hun vetorecht ‘misbruiken’ om hun eigen koers door te drukken. Het leverde Nederland zelfs – samen met Duitsland – de kwalificatie ‘extremistisch’ op, door een anonieme diplomaat.

Extremistisch? Misschien zwabberde de CDA-minister wat heen en weer, door eerst te spreken van vrijwillige deelname door de banken, om later te erkennen dat de gevreesde kredietbeoordelaars het toch wel als onvrijwillig zouden beschouwen. Maar niet bepaald extreem.

De minister bleef het herhalen, drie slopende weken lang. In de wetenschap dat het vorig jaar ook taboe was om het IMF erbij te halen, tot hij lang genoeg bleef toeteren. En ja hoor, ook nu kreeg hij zijn Europese collega’s mee. Dat de banken meedoen staat op het wensenlijstje. Lees verder bij De Pers

Bron(nen): De Pers