Feest in Zimbabwe

In Zimbabwe wordt vandaag herdacht dat Robert Mugabe sinds 30 jaar aan de macht is. Destijds ging zijn komst gepaard met hoge verwachtingen en was Zimbabwe een land dat bekend stond om zijn bloeiende landbouw en behoorlijke onderwijs. Inmiddels is het land arm, de bevolking onvrij en de toekomst onbestemd.
Met Mugabe zelf gaat het overigens stukken beter. De dictator oogt jeugdig (met zwartgeverfde haren) en opvallend energiek waar het gaat om het handhaven van zijn machtspositie en het onder druk zetten van politieke tegenstanders.
Veel scholen, ziekenhuizen en andere sociale instellingen functioneren niet langer naar behoren. Mensenrechtenorganisaties claimen moordpartijen van circa 20.000 onderdanen en dan is er nog de blanke minderheid - dikwijls boeren - die onder aanmoediging van de president  kunnen worden bestolen door zwarte have nots. Het wegjagen van blanke boeren leidde al tot voedseltekorten en dankzij een record-iflatie kan iemand met lokale valuta weinig uithalen op de internationale markten. Valt er verder nog iets te melden over deze eertijds welvarende Britse kolonie? Jazeker. Mugabe staat er op het internationale toneel niet helemaal alleen voor. Hugo Chavez (Venezuela) is een vriend en ook met Mahmoud Ahmadinejad (Iran) onderhoudt hij goede banden.
Verder komt de bejaarde president met regelmaat in Londen om zijn kleermaker te bezoeken en gaat hij graag even binnen bij Harrods waar mooie spullen te koop zijn. Op Facebook, tenslotte, roept hij mensen op vriendschap met hem te sluiten en samen het imperialisme te bestrijden. Zijn tegenstanders zouden hoop kunnen putten uit zijn leeftijd, Mugabe is al 86, maar hij verkeert in uitstekende vorm. Wie weet is mensen afpersen, kleineren en doodschieten niet slecht voor iemands gezondheid.

Bron(nen): The Wall Street Journal