Joden ontvluchten Antwerpen

Niet alleen in Amsterdam zijn joden opgejaagd wild, ook in Antwerpen gaat het niet goed. De joodse gemeenschap in Antwerpen dunt uit. Een onveiligheidsgevoel - anti-semitisme van Marokkanen - en magere carrièrekansen doen vooral jonge joden uitwijken. De chassidische joden blijven achter in pure armoede. 'Wij voelen ons hier niet meer veilig en welkom', klinkt het onder jongeren.  'Allochtonen viseren ons voor wat in Israël gebeurt. Op de werkvloer heeft men het bovendien moeilijk met symbolen als de kippah (keppel), wat ons belet carrière te maken. In Londen, bijvoorbeeld, is dat geen punt.' De niet-joodse directie van een school bevestigt dat het antisemitisme toeneemt. David R. is een Antwerpse jood die in New York studeert. Ook hij beschrijft Antwerpen als een onvriendelijke stad voor joden. 'Er hangt een reukje van antisemitisme dat wellicht het gevolg is van de nieuwe Belgen', zegt hij. 'New York is echter een paradijs voor joden. Niet-joden zijn pro-Israël. Dat is in België wel wat anders.' Terwijl de moderne gemeenschap uitdunt, groeit de chassidische groep. Naar schatting zijn er hooguit 20.000 joden in Antwerpen. Ruim de helft daarvan leeft strikt volgens de geloofsleer en velen onder hen zijn straatarm. 'Omdat men weigert in te burgeren. Overal ter wereld spreken chassidische joden de taal van het land en draaien ze mee op de arbeidsmarkt. Overal, behalve in Antwerpen.' De chassidische groep wordt groter om twee redenen. 'Het zijn grote gezinnen -tien kinderen is geen uitzondering- en ook al bestaat de traditie om te huwen met iemand uit het buitenland, toch vestigen ze zich in Antwerpen', aldus professor Rosenberg. 'Omdat ze hier, in het Jeruzalem van het noorden, een vrijgeleide krijgen. Zo zijn er ontelbare niet-erkende religieuze schooltjes. De honderden kinderen krijgen daar geen enkel profaan vak en er wordt geen woord Nederlands gesproken. De verpaupering van de gemeenschap is een vicieuze cirkel en de overheid laat maar betijen. Als moslims zulke scholen zouden oprichten, staat het land op z'n kop.'

Kennelijk vinden zowel de autoriteiten in Nederland als Belgie dat je niet te nauw moet kijken in het belang van de integratie. jammer dat nou juist joden weer de kop van jut blijken te zijn.

Bron(nen): De Standaard