Over de voordelen van de burka (en de risico's)

Een klein verhaaltje over liefde in Afganistan, tijdens de Taliban en daarna.
Aman, een 19-jarige student in Kabul, die er goed uit zag, kreeg een oogje op zijn buurmeisje, Fatima. 'Kreeg een oogje op,' was de juiste term, want het was de tijd van de Taliban, dus Fatima was van top tot teen bedekt door haar burka, slechts haar ogen waren (een beetje) zichtbaar.
Maar ze was mooi, vond Aman en ze had een mooie stem. Ze gingen stiekem briefjes uitwisselen. En zij stond toevallig aan de deur als hij van zijn studie terugkwam. Er was gefluister en geluiden van kusjes. Ze arrangeerden zelfs een ontmoeting op de markt. Levensgevaarlijk in die tijd en daardoor zeer bevorderlijk voor de verliefdheid. Ze hielden soms zelfs elkaars handje vast. Als de Deugdelijkheid Politie dat gemerkt had...
Na een tijdje begon Fatima, zoals dat gaat met vrouwen, te praten over trouwen. Maar Aman, die nog studeerde, kon zich geen huwelijk permitteren. En zo liep de verliefdheid stuk.
Een paar jaren gingen voorbij. De Taliban was weg en daarmee ook veel van burka's.
Op een dag werd Aman op straat aangesproken door een lelijke dikke vrouw, die ook een stuk ouder was dan hij zelf. "Ken je me niet meer?" vroeg ze. En haar stem verraadde wie ze was.
De moraal: burka's houden illusies in stand. En is dat slecht? Voor nog drie verhaaltjes over love in time of Taliban zie The Global Post, een internetsite met prachtige verhalen uit de hele wereld.

Bron(nen): Global Post