Berlijns anarcho-revanchisme

We kennen het verschijnsel uit Frankrijk, waar de jeugd in de banlieus er lol in schept auto's in brand te steken. Frankrijk is er al zo vertrouwd mee geraakt dat er duizenden auto's per jaar de fik in gaan, dat er nauwelijks aandacht aan wordt geschonken. Het betreft ook vaak oude Renaults, Peugeots en Citroëns en de verzekering betaalt de schade. Je krijgt weleens de indruk dat de eigenaren het niet zo erg vinden als hun bezit de hens in gaat als de jeugd een verzetje zoekt. In Duitsland is dat anders. In Berlijn en in mindere mate ook in Hamburg zijn het vooral de luxe limousines van Mercedes, Audi en BMW die favoriet zijn bij de brandstichters. In de Duitse hoofdstad waren er vorig jaar 270 autobranden, waarbij vooral hippe wijken als Prentzlauer Berg, die nu favoriet zijn bij kapitaalkrachtige yuppies en vroeger het domein waren van krakers, kunstenaars en ander bohémien-achtig volk, het moeten ontgelden. Dat is wat anders dan de banlieues waarvan de nette mensen zich verre houden. In Time Magazine wordt gesproken van het revanchisme van een anarchistische links-radicale Szene, die over heel Duitsland ongeveer uit 6700 mensen zou bestaan (denk ook aan de sympathisanten van de RAF en de Baader Meinhof groep) en zich als 'verliezers' beschouwen van een vastgoedontwikkeling die het aanzien van Berlijn veranderd. Voorheen was de onderbevolkte Duitse hoofdstad met zijn vele ruïnes uit de Tweede Wereldoorlog een vrijplaats voor anti-autoritaire bewegingen (zeker in de wijk Kreuzberg in West-Berlijn, dat tijdens de Koude Oorlog een aparte status genoot en dienstweigeraars uit de hele Bondsrepubliek aantrok), maar tegenwoordig grijpen ook hier de projectontwikkelaars hun kansen voor de bouw van luxe-appartementen. Een wijk als Prentzlauer Berg, tegenwoordig in het stadscentrum en vroeger in Oost-Berlijn gelegen, staat nu als bijzonder trendy te boek, hoewel de huizenprijzen in de Duitse hoofdstad vergeleken met andere Europese hoofdsteden nog altijd aan de lage kant zijn. in zekere zin is het ook een strijd tussen 'nieuw-hip', het wereldje van reclamemakers en andere goedverdienende creatievelingen, en 'voormalig-hip', de oudere jongeren die vroeger tot de alternatievelingen behoorden en hun gewelddadige opvolgers die in het nihilisme van het revolutionaire 'anti-globalisme' inspiratie vinden. Revanchisme is altijd een kleingeestige emotie, ook van anarchisten. Wie Berlijn bezoekt, kan beter met een tweedehands wagen reizen. In Frankrijk zijn die goed genoeg om lekker in brand te steken, in de grote Duitse steden met een links-alternatieve subcultuur zijn de tweedehandsjes politiek correct genoeg om gespaard te blijven.

Bron(nen): Time