Waarom maken we zieke grappen over rampspoed?

Waarom vertellen mensen zieke grappen over tragedies? Wanneer zich een catastrofe voltrekt als in Japan lijkt ‘erom lachen’ een uiterst smakeloze respons. Dus wat bezielde komieken en een beroemdheid als 50 Cent om meteen na de aardbeving ‘grappen’ te gaan maken? Zo twitterde 50 Cent: ‘Luister dit is heel ernstig mensen. Ik heb al mijn sletjes uit LA, Hawaï en Japan moeten evacueren. LOL’. De rapper geeft desgevraagd toe dat sommige van zijn tweets dom zijn, maar ‘ik doe het om te shockeren. Je kunt ervan houden of niet, dat kan mij niet bommen’. De Amerikaanse komiek Gilbert Gottfried was minder laconiek na het maken van de grap: ‘Het is net uit met mijn vriendin, maar ja, zoals ze in Japan zeggen: er komt wel weer een nieuwe voorbijdrijven’. De verzekeringsmaatschappij waar hij reclame voor maakte kon er niet om lachen en ontsloeg hem op staande voet.

Ze zijn niet de enigen die het in tijden van rampspoed niet na kunnen laten er een grap over te maken. Na elk onheil zijn meteen de ziekste moppen te horen, in de speeltuin, de kroeg, de werkplek en natuurlijk het internet. De website Sickipedia is er trots op ’s werelds beste collectie van zieke grappen te hebben, inmiddels ook over Japan. Sommige komieken stellen dat het volkomen normaal is dat mensen de behoefte hebben om te lachen in tragische tijden. Het zou een verwerkingsmechanisme zijn en de reden waarom beroepsgroepen als die van medici en politiemensen bekend staan om hun galgenhumor. Het is ook niet per se iets van deze tijd: niemand minder dan Sigmund Freud boog zich in 1927 al over het verschijnsel in zijn essay Der Humor, waarin hij beweert dat zieke humor mensen een gevoel van onaantastbaarheid bezorgt. Ook hedendaagse wetenschappers zien de therapeutische waarde van de zieke grap. Maar die moet dan wel meer om het lijf hebben dan enkel shockeffect. Maar als je nuance en subtiliteit zoekt, zijn de 120 karakters van een tweet meestal niet genoeg.

Bron(nen): BBC