Schrijven is een kunst

U denkt misschien dat stukjes schrijven voor de krant een fluitje van een cent is, maar in werkelijkheid komt daar toch echt meer bij kijken. Je moet weten waarover je het hebt, vaak ligt het nieuws niet op straat en moet er naar gezocht worden en last but not least, om e.e.a. een beetje leesbaar op te schrijven, dat kost toch een zekere inspanning. Dit ging allemaal door ons heen bij de aanblik van een kort artikel over Geert Wilders  in The Times. De schrijver, Ben Macintyre, heeft er duidelijk zin en gaat bepaald niet zonder schrijftalent door het leven. Kop boven het stuk: 'Blond bombshell Geert Wilders returns to Britain, looking for a fight.' Kijk, zoiets geeft je al zin om verder te lezen. De eerste zin: 'Boyish, topped with a bouffant mane of bleached blond hair, cheerful and cherubic, Geert Wilders is the unlikely new face of the far Right in Europe.' En iets verderop: 'To his enemies, the 46-year-old Dutchman is an old-fashioned racist demagogue in a new suit; a bottle-blond bigot. To his growing ranks of supporters he is a champion of free speech, a bulwark against what he calls “the Islamic invasion of Holland”.' En dat gaat zo maar door. Weet u wat? Als u naar de link gaat, treft u het gehele artikel aan. Met -bij voorbaat - excuses voor de lezers die altijd boos worden als Blonde Geert enigszins belachelijk wordt gemaakt. U moet maar denken: dat overkomt in Groot-Brittannie de besten!

Bron(nen): The Times